Ովքե՞ր են մեզ հարազատ մարդիկ

Աշխարհում կան դրական կամ բացասական մարդիկ: Իսկ ո՞վ է որոշում, ինչու՞ ես դու բացասական կամ դրական: Արդյոք կա նման սահմանում, կանոն: Իրականում յուրաքանչյուր անհատ չափազանց յուրահատուկ է: Մենք գուցե նման ենք իրար ֆիզիկական կառուցվածքով, էապես շատ չենք տարբերվում, բայց տարբերվում ենք մեր ուղեղի աշխատանքով: Իսկ ինչու՞ է մեզնից յուրաքանչյուրի ուղեղը տարբեր ձևով աշխատում:
Մեր ուղեղը նման է բույսերին: Ուղեղի աճն ու զարգացումը, աշխատանքի արդյունավետությունը հիմնապես կախված է, թե որտեղ, երբ և ինչ պայմաններում է գտնվում:
Եթե բույսերին աճեցնենք իրենց համար նպաստավոր վայրում, որը մեծապես դրական է ազդելու այդ տեսակի բույսի վրա, ապա արդյունքում կունենանք հրաշալի արդյունք:
Երբ մենք մեզ գտնում ենք այս կյանքում, այսինքն մեր ուղեղը հայտնվում է մի այնպիսի միջավայրում, որտեղ հնարավորություն ունի արդյունավետ զարգանալու, մենք սկսում ենք հիմնապես աճել, զարգանալ, փոխվում է մեր աշխարհայացքը, մեր շրջապատը ներկվում է միանգամայն այլ գույներով: Եվ հենց այստեղ է ի հայտ գալիս մարդկանց լավ կամ վատ տարբերակելու առաջին առիթը: Մենք սկսում ենք զգալ և տեսնել, որ հասարակությունում ապրող ինձ <տարեկից> անձնավորությունը ինձ նման չի ապրում, և քանի որ ես ապրում եմ ինձ համար հարազատ և հաճելի աշխարհում, ինձ <տարեկից> անձնավորության գործողությունները ինձ համար դառնում են խորթ, անսովոր, ոչ հաճելի, բացասական: 

Տարիներ առաջ գուցե ես իրեն ինձ հարազատ համարեի: Իսկ ե՞րբ են մարդիկ հարազատ լինում. երբ Ձեր հոգեկան զարգացվածությունը, մտածելակերպը, հետաքրքրությունները ինչ-որ չափով համընկնում են: Երբ ոչինչ չի համընկնում, այդ մարդը քեզ համար դառնում է ուղղակի տհաճ, բացասական լիցքեր փոխանցող:
Կարծում եմ այս ամենը բոլորը գիտեն, և եթե միշտ գիտակցենք, որ յուրաքանչյուր անձնավորություն լավն է, դրական և հաճելի է այն միջավայրում, որտեղ այժմ ինքը գտնվում է, ապա աշխարհում կվերանան վեճերը կախված մարդկանց տեսակների հետ, ոչ ոք չի փորձի փոխել դիմացինի ապրելաոճը, և փորձի այդ ապրելաոճի մեջ դրական և բացասական կողմեր փնտրել:
Ուղղակի կհանի նման անձնավորություններին իր մոլորակից, և միայն կապրի իր համար հարազատ անհատների մոլորակում:
Շատ հաճելի է, երբ մարդը գտնվում է կատարյալ ներդաշնակության մեջ և ապրում է իր մոլորակում, որտեղ չկան անհաշտություններ, չկան բացասական լիցքեր: Եվ դրական զգացողությունները այնքան շատ են, որ կարծես ապրում է իսկական դրախտում:

Մարիամ Նազարյան

23.08.2015

Ո՞րն է երջանկությունը

Ի՞նչ է երջանկությունը, արդյոք կարելի է միշտ երջանիկ լինել:

Երջանկությունը հաճախ կապվում է ինչ որ իրադարձությամբ: Օրինակ՝ ծնվում է Ձեր փոքրիկը, հանդիպում եք Ձեր կյանքի ընկերոջը, բարձրանում եք Մասիսի գագաթը…

Հենց այդ վայրկյաններին Դուք ներքուստ կամ բարձրաձայն գոչում եք՝ Ես երջանիկ եմ…

Երջանկությունը կարելի է զգալ այն ժամանակ.

- երբ Ձեր հոգին ու մարմինը կատարյալ ներդաշնակության մեջ են,

- երբ արտաքին աշխարհն իր բացասական լիցքերով չի խաթարում Ձեր ներքին աշխարհի խաղաղությունը

Կյանքում միշտ էլ լինում են պահեր, որ ստիպում են Ձեզ անդադար լաց լինել: Լինում են պահեր, որ ցանկանում եք մարդկությունից շատ հեռու ու միայնակ ապրել: Ձեր հոգին փոքրանում է, ներկվում գորշ գույներով, ամեն ինչում տեսնում եք միայն բացասականը: Ոչինչ չի փոխում Ձեր հոգու տխրությունը այնքան ժամանակ, մինչև բարձրացնում եք Ձեր գլուխը, և հանկարծ, կարծես լուսավորվում են Ձեր մտքերը, թողնում եք, որ շրջապատող դրական լիցքերը թափանցեն Ձեր ներքին աշխարհ և լուսավորեն ու ջերմացնեն այն սառնությունը, որը տիրում էր:

Սկսվում է իսկական գարուն Ձեր հոգում, Ձեր մեջ արթնանում է այն թաքնված էներգիան ու կյանքը, որին ստիպել էիք լուռ ննջել…

Յուրաքանչյուրիս կյանքում միշտ էլ տեղի են ունենում անկումներ ու վերելքներ: Յուրաքանչյուր անկում նախորդից ավելի խորն է լինում, և անկմանն հաջորդող յուրաքանչյուր վերելք նախկին վերելքից ավելի արժեքավոր է լինում:

Երբեք մի կորցրեք Ձեր հավատը. անկումները պետք են, որպեսզի արժեքավոր վերելքներ լինեն:

Մարիամ Նազարյան

05.02.2015

Ընկերների դերը, ազդեցությունը անկախ մեր կամքից

Ընկերությունը այն դեպքում է լինում, երբ միմյանցից որոշ բան կարող եք սովորել, երբ միմյանցից տարբերվում եք, երբեմն նախանձում և ձգտում հասնել միմյանց հաջողություններին, այլապես այն ընկերություն չի համարվի:

Լավ ընկերները երջանկություն են, այդ առումով ես ինձ երջանիկ եմ համարում: Հաճախ ես կորցնում նրանց, բայց հենց նույն վայրկյանին հայտնվում է նոր ընկեր, անկախ մեր կամքից: Անհնար է առանց նրանց: Աղջիկները կհամաձայնեն ինձ հետ, մենք բաժանում ենք մեր ընկերներին մի քանի խմբի.

•  Նրանք, ում հետ մենք անում ենք ամեն ինչ . և՛ դաս, և՛ բամբասանք, և՛ գնումներ, և՛ այլն,
• Նրանք, ում հետ միայն դասերից, գրականությունից, աշխատանքից ենք խոսում,
• Նրանք, ում հետ պատրաստ ենք ծայրահեղ քայլերի,
• Նրանք, ում շատ ենք սիրում , ամեն օր մտածում և ոչ հաճախ խոսում,
• Նրանք, ում հետ անցկացնում ենք մեր կյանքի մեծ մասը, պատրաստ ենք ամեն ինչի:

Հետևաբար ազդեցությունն էլ իր հերթին լինում է և՛ դրական, և՛ բացասական:

Բայց, ինչպես ասում են, խելացին իրենից առավել խելացիների հետ է շփվում ավելի խելացի դառնալու համար:

Խելացի բոլորս ենք մեզ համարում, և իսկապես, անխելք մարդ չկա, պարզապես ընդհանուրի մեջ մի փոքր ավելի խելացի և շատ խելացի են լինում:

Եղե՛ք ընկերասեր, դրա մեջ վատ բան չկա, ինչքան շատ ընկերներ, այնքան շատ գաղափարներ, հետաքրքիր մտքեր… : 

Միայն թե իսկական և լավ ընկերները երկուսից ոչ ավել են լինում:

Ինչպես ասում են մեկ ընկերը լավ է, երկուսը` արդեն բավական է, երրորդը` արդեն ճոխություն է:

Հաստատ ցանկացած ընկերոջից կարելի է առնվազն մեկ լավ բան սովորել, չէ՞ որ ցանկացած մարդ բացի վատ կողմերից, նաև շատ դրականն ու ոգեշնչողն ունի:

Ընկերներն իմ կյանքում շատ մեծ դեր են խաղում, ինքս էլ չգիտեմ դա լավ է թե վատ: Բայց ես չեմ դժգոհում, մեկը մյուսին լրացնելով, օգնում են հասկանալ ամեն մեկին: Անհնար է պատկերացնել իմ մեկ օրը առանց նրանց:

ԵՍ ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՁԵԶ……… :) 

Մարիամ Նազարյան