Translate

6/24/2013

Ինձ համար ամենահանճարեղ հեղինակները

Գրքերը բոլոր ժամանակներում էլ եղել են և կմնան մեր սիրելի զբաղմունքը, որքան էլ որ դրանք կարդացողների շարքերում հայտնված մարդիկ հեռանան, միևնույնն է, այդպես է: Ինչպես մի անգամ կարդացի, մարդիկ բաժանվում են երկու խմբի` գիրք ընթերցողներ և գրքերի մասին լսողներ: Ցանկացած խմբում լինելն էլ վատ չէ ըստ երևույթին: Նրանց դերը առավել քան հիմա ահռելի է: Նույնիսկ շատ հին գրված գրքերը արտացոլում են մեր ներկա դրությունը: Դժվար է պատկերացնելը, բայց դա այդպես է: Գրողներն իրենց ստեղծագործություններում սլացել են շատ ավելի առաջ, քան մենք կարող ենք պատկերացնել: Ինձ համար թերևս Պաուլոյից և Հերման Հեսսեյի փիլիոսափայական մտածողությունից հետո հանճարեղը Դրայզերն է:
Դրայզերի ստեղծագործողությունները երկար ժամանակ քեզ չեն թողնում հեռանալ գրքից և անվերջ մնում են հիշողությանդ մեջ յուրաքանչյուր նկարագրված տեսարան: Հերման Հեսսեյի և Պաուլոյի ստեղծագործությունները մի փոքր ավելի խոր իմաստ և մտածելու տեղիք են տալիս, սակայն Դրայզերը նույնպես չի զիջում: Դրայզերի ստեղծագործությունները արդիական են ցանկացած ժամանակաշրջանի և հասարակության համար:
Սակայն միակ գիրքը, որը կարելի է ցանկացած տարիքում և անվերջ կարդալ, և ամեն կարդալուց նոր մի բան բացահայտել և սովորել, դա ինձ համար «Փոքրիկ իշխանն է»: Նման մեկ այլ ստեղծագործության դեռ չեմ հանդիպել:
Շատերն ասում են , որ գիրքը ավելի շատ ժամանակ է պահանջում, քան նման մի կինոֆիլմ դիտելը: Միևնույնն է այն ինչ զգում ես գիրքը ընթերցելիս, երբեք չես զգա ֆիլմը դիտելիս: Կարդալուց ընկալում ես յուրաքանչյուր բառը, զգում դրա նշանակությունը, հեղինակի հետ հավասար մտահոգվում և ուրախանում: Կյանքում, այնուամենայնիվ, կարելի է քիչ բան կարդալ, սակայն դրանով ստանալ հազարավոր գրքերի արտահայտած մտքերը: Կարդացե՛ք հանճարների լավագույն ստեղծագործությունները և ակնհայտ կզգաք այն փոփոխությունը, որը արագ կնկատեք ձեր և ձեր շրջապատում: Եթե գիրքը հրատարակվել է, գուցե արդեն իսկ նշանակում է, որ այն արժեքավոր է…


Հիասթափվե˚լ


Հիասթափվե˚լ, ինչի˚ համար կամ ու˚մ, ումի˚ց, ինքդ քեզնից, ինքդ քո բնավորությունի˚ց: 
Հիասթափվել նրա համար, որ ապրել ես երջանիկ զգացումո˚վ: ՀԻասթափվել ինքդ քո մտքերի˚ց կամ ցանկությունների˚ց, ինչի˚ համար, ու˚մ համար: 
Հիասթափվել քո անցած ուղու˚ց, ինչի˚ համար կամ ու˚մ համար:
Պետք է պարզապես ճիշտ դատել, և ճիշտ որոշում ընդունել, դա կլինի ինչ-որ պատճառից ընդունված ճիշտ որոշում,
Դա հիասթափություն չէ, մարդը հիասթափվում է միմիայն ինքն իրենից, իսկ դրանից սարսափելի զգացում չկա,
Կա իննչ-որ պատճառից ելնելով կատարված որոշում, կա որոշման համար պատասխանատվության զգացում, կա հարցի պարզաբանում,
Իսկ մեզնից շատերը փախչում են հայտնված խնդիրներից, փախչում են պարզաբանումներից,
Ճիշտ կայացրած որոշումը դա հիասթափություն չէ,
ՀԻասթափվել նշանակում է հիասթափվել նախկին քո կատարածի ու ապրածի համար,
Նշանակում է ափսոսում, ափսոսանքի զգացում անցյալում կատարվածի համար,
Նշանակում է փոշմանել և զղջալ կատարվածի համար,
Իսկ կյանքում երբեք չի կարելի փոշմանել և զղջալ ասված և չասված խոսքերի համար... 

Երբ դադարում ես մտածել


Երբ դադարում ես մտածել, դադարում ես ապրել:
Երբ չես ափսոսում անցածդ ուղու համար, ապա ավելի քան երբեք, զգում ես բավարարվածության զգացում,
Զգում ես, որ ամիսները զուր չեն անցել, 
Իսկ երբ ժամանակի ընթացքում չկան հետաքրքիր ու արտասովոր և' սիրային, և' ընկերական, և' ընտանեկան պատմություններ, որոնք իրենց ավարտով ազդարարում են նորի սկիզբը, ապա զուր է այն ժամանակը, որը պարզապես վատնել եք ինչ-որ երազանքի իրականացման համար,
Երազանքներն ինքնին գլխավոր նպատակներ են, դրանք անտեսել չի կարելի,
Եթե հետևում եք ձեր նպատակի իրականացման ընթացքին, ապա հաջողությունը ուղեկցում է ձեզ,
Եթե ոչ , ապա կա մեծծ պատճառ, որ խորհեք այդ մասին:
Իսկ երկինք նետված հիշողության թերթիկները, միշտ ապրում են մեր հոգու խորքում,
Երբ կարդում ես նրանում նշված դեպքերը, անհնար է՝ ժպիտը չհայտնվի...

Մարիամ Նազարյան

Հիշողություններ


Լավ հիշողությունները երբեք չի կարելի մոռանալ, հենց այդ հիշողություններն են մեզ երջանիկ դարձնում:
Պարզապես մարդիկ մտածում են , որ եթե մտածում ես ինչ-որ մեկի կամ երևույթի, իրադարձության մասին, դու ներքուստ 'տանջվում ես', չկա նման բան:
Լավ հիշողությունները միայն դրական էմոցիաներ են արթնացնում և խթան դառնում ապագա կրկնակի երջանկության:
Չի կարելի չհիշել ու մոռանալ այն , ինչը քեզ երջանկացրել է ժամանակին...
Չի կարելի մոռանալ, որ քո կյանքում նման բան է եղել, կարևոր չէ, թե այն ինչ ավարտ է ունեցել, և ավարտը դրական է եղել թե բացասական:
Միայն այն, որ նման բան եղել է, կարելի է արդեն գրանցել որպես կյանքի շատ նշանակալից իրադարձություն, և պարզապես, լիարժեք ուրախանալ:
Քանի որ ամեն իրադարձությունից հետո մենք վերցնում ենք մեզ հետ և տարիներ շարունակ տանում լավ և դրական կողմերը, և սովորում չչկրկնել սխալները:
ԻՍկ եթե կրկնվում են , ապա կարելի է ասել դու չես ապրում , կյանքի ինքնահոսին ընդառաջ առաջ ես շարժվում, ես դա չեմ ընդունում...

Մարիամ Նազարյան

comment