Translate

6/30/2013

Վերածե՛ք հանգստյան օրերն իսկական տոնի

Ամբողջ աշխարհում երիտասարդները և ոչ այնքան երիտասարդները մեծ ուրախությամբ են սպասում հանգստյան օրերին: Նրանք ողջ շաբաթվա ընթացքում մտածում են, թե ինչպես և որքան հետաքրքիր ու զվարճալի են անցկացնելու այդ օրերը: Առաջին բանը, որ պետք է հիշել, այն է, որ հանգստյան օրերը դրանք Ձեր մասին մտածելու օրերն են, մոռացե՛ք բոլոր խնդիրների ու գործերի մասին և մտածեք միայն հաճելի բաների մասին: Շաբաթը հենց այդպես էլ բաժանված է` աշխատանքային օրեր և հանգստյան օրեր` աշխատելու և հանգստանալու համար: Ինչպես ասել են հայտնի մարդիկ, որպեսզի լավ և արդյունավետ աշխատել, անհրաժեշտ է լավ հանգստանալ:
Շատ երկրներում հանգստյան օրերը մեծ գնումների և շաբաթվա համար անհրաժեշտ սննդամթերքի գնման օրեր են: Այդ մեկ կամ երկու օրը կարող են լինել նաև կարճատև, սակայն հետաքրքիր ճանապարհորդությունների, սպորտային միջոցառումների, մշակութային կենտրոններ այցելելու օրեր: Ինչպես հայտնի է, հայ պատանիների համար հանգստյան օրերը լավագույն օրերն են տատիկի տանը անցկացնելու համար: Նախկինում բազմաթիվ և հետաքրքիր բակային խաղերի օրեր էին դրանք, այժմ` համակարգչային երկար խաղերի, նամակագրությունների և նման այլ բաների:
Ամեն դեպքում, այդ օրերը դառնում են ամենահիշվողը մեր կյանքում: Տարբեր երկրներում սովորությունները տարբեր են: Մի շարք երկրներում հանգստյան օրերին տան անդամներից յուրաքանչյուրը տարբեր տեղ կարող է մեկնել: Որոշ երկրներում էլ, ինչպես մեզ մոտ, հանգստյան օրերը լավագույն առիթն են ընտանիքի հետ անցկացնելու և անմոռանալի ժամանակ ունենալու:
Ամեն օր աշխարհի տարբեր ծայրերում տոն է նշվում: Վերածե՛ք հանգստյան օրերն իսկական տոնի:
Մարիամ Նազարյան 

6/29/2013

Ի՞նչ է ինքնագնահատականը

Ինչպե՞ս ճանաչել ինքդ քեզ, ինչպես ռեալիզացնել քո հնարավորությունները, ինչպես դառնալ ինքնուրույն մտածող, յուրօրինակ անհատ: Նման հարցերի պատասխանը կստանաք հետևելով մեր հոդվածում բերված նյութին:
Մեր դպրոցներում կրթությունը և դաստիարակությունը այնպես է դրված, որը հնարավորություն չի տալիս սովորողներին ի ցույց դնել իրենց էներգիան և մտքերը տարբեր առաջարկությունների ձևով:
Այդ իսկ հանգամանքից ելնելով, ներկայացնենք առաջինը, թե ինչ է ինքնագնահատականը:
Գիտակցությունը այն ամենի, թե ինչքանով ենք մենք վստահ ինքներս մեզ, ինչքանով ենք սիրում, ինչքան ենք հատկացնում մեր խնամքին, կոչվում է ինքնագնահատական: Անհատը, ով անթաքույց սիրում և գնահատում է իրեն, ունի բարձր ինքնագնահատական:
Իսկ ով մտածում է, որ ինքը արժեքներ չունի սիրելու և սիրվելու, ունի ցածր ինքնագնահատական:
Սակայն ինքնագնահատականը ժամանակի ընթացքում անընդհատ կրում է փոփոխություններ: Ինչ-որ  պահի, մենք կարող ենք զգալ, որ մեզ շրջապատողները առավել են մեզնից, և ինքնագնահատականը իջնի կամ հակառակը:
            Որտեղից է սկսվում ինքնագնահատականը:
            Մեր ծնողները ցանկանում են որ մենք գնանք առաջին ուղիով, ընկերները` երկրորդ, հեռուստատեսությունը այլ բան է ասում: Եվ այս ամենի արդյունքում մենք կարող ենք կորցնել մեր անհատականությունը:
            Ինքնագնահատականի համար եկեք նայենք ներքևի դիագրամին, որտեղ մեր կյանքի յուրաքանչյուր շրջանը նշված է X նշանով. 
Աղյուսակ 1
Ձախ կողմի  X –ը ցույց է տալիս ով ենք մենք այժմ, իսկ աջ կողմինը` ինչ էիք ուզում դառնալ:
            Նույնպես կօգնի ձեզ իմանալ, թե շրջապատը ինչպիսի ազդեցություն է ունենում Ձեր ինքնագնահատականի վրա:
            Պատասխանեք հետևյալ հարցերին.
1.      Երբ Դուք խափված եք, ո՞վ կստիպի Ձեզ ավելի լավ զգալ.
-        Ես______________________
-        Ինչ-որ մեկը______________
-        Այլ մարդիկ_______________
2.      Երբ որ Ձեզ մոտ ամեն ինչ հիանալի է, ո՞վ է ստիպում Ձեզ զգալ ավելի վատ.
-        Ես___________________
-        Մեկ ուրիշը____________
-        Այլ մարդիկ_____________
3.      Ո՞վ է կարգավորում Ձեր զգացմունքները
-        Ես____________
-        Ինչ-որ մեկը_____________
-        Այլ մարդիկ______________
Երբեմն մենք հասկանում ենք, որ ծախսում ենք մեծ էներգիա մեր մտերիմների կամ այլ մարդկանց վրա: Մենք կարող ենք կախման մեջ լինել այլ մարդկանցից: Բայց, ի՞նչ է կատարվում, երբ նրանք հիվանդ ենք, կամ մեր կողքին չեն կամ մի փոքր հոգնելեն: Եթե մեր ինքնագնահատականը ամբողջությամբ կախված է նրանցից, գոյություն ունի լուրջ խնդիր, ինչպես դառնալ անհատ, ով կարող է գնահատել ինքն իրեն:
Եթե մենք հավատում ենք մեզ, ապա կարող ենք փոխվել դեպիայն ուղղությունը, որը մենք ցանկանում ենք:

Աղբյուրը` "Думай, пытайся, развивайся" Джил Андерсон

6/28/2013

Կնոջ տրամաբանության գաղտնիքը

 

Ինչպես ասում են՝ «Վիճել կանանց հետ, նույնն է , ինչ լողաս գետին հակառակ»:
Իհարկե, վիճել կանանց հետ, ոչ բոլոր տղամարդկանց է հաջողվում:
Տղամարդիկ ծիծաղում են կանանց լոգիկայի վրա, և նույնիսկ հնարում անեկդոտներ, ծիծաղաշարժ պատմություններ՝ չմտածելով, որ կանանց լոգիկան շատ քիչ է ենթարկվում փոփոխության, այն նման է քամելեոնի:
Եթե տղամարդկանց լոգիկան օգնում  է տղամարդկանց հաստատել իրենց դիրքը սոցիումում, նյութական ռեսուրսների ստացման համար, ապա կանանց լոգիկան հնարավորություն է տալիս կանանց վերահսկել տղամարդկանց և արդյունավետ դուրս բերել նրանց հետաքրքրող թեմաները:
Կանանց մասին անեկդոտների մեծ մասը հորինում են տղամարդիկ և  իրենք էլ հանդիսանում են  թեթևավոր խոսքերի հեղինակներ. «Մազերը երկար են- խելքը կարճ»:
«Եթե աստղը փայլում է, նշանակում է, որ դա ինչ-որ մեկին անհրաժեշտ է»,- ասել է Վլադիմիր Մայակովսկին:
Բնությունը չի ստեղծում անիմաստ իրեր: Այնպես, ինչպես դիմակավորված քամելեոնը կամ վարդի փշերը ստեղծված են թշնամիների համար, այնպես էլ տղամարդկանց և կանանց լոգիկան ծառայում են ամբողջությամբ կոնկրետ նպատակների համար: Տղամարդկանց լոգիկան օգնում է տղամարդկանց վերապրել և հասնել իրենց առջև դրված նպատակներին: Կանանց լոգիկան նույնպես օգնում է իրենց վերապրել և հասնել իրենց նպատակներին: Տարբերությունը կանանց և տղամարդկանց լոգիկայի կայանում է նրանում, որ տղամարդիկ և կանայք, որպես կանոն, ունեն տարբեր նպատակներ, տարբեր կերպ են պայքարում իրենց հաջողության համար:
Կանանց լոգիկան առաջարկում է , որ տղամարդկանց ուշադրությունը գրավելու և իշխանության հասնելու համար «կինը  լինի առեղծվածային»:
Դարեր շարունակ, տարբեր ժամանակաշրջաններում, տարբեր սերնդի ներկայացուցիչներ կրկնում էր կնոջ առեղծվածային լինելու հանգամանքը, միևնույն ժամանակ չհասկանալով , թե ինչ է իրենից ներկայացնում առեղծվածային լինելը: Ոչ հաճախ, լինում է այնպիսի իրավիճակ, երբ կինը փորձում է «լինել առեղծվածային»  և հայտնվում է ծիծաղելի իրավիճակում:
Ռեստորանում հարբած կինը անսպասելի շրջում է ափսեյով շիլան իր գլխին և ասում. «Ես այսօր այնքան առեղծվածային եմ»:
Իհարկե, չի կարելի այսպես գործել: Կինը պետք է ունենա այնպիսի առեղծված իր մեջ, որը կհետաքրքրի տղամարդուն, և նա ամեն կերպ կփորձի բացահայտել այդ առեղծվածը: Իսկ եթե այն չկա, ինչպես սև կատուին չենք կարող բռնել մութ սենյակում, երբ այնտեղ ոչինչ էլ իրականում չկա, չի կարելի հիմար իրավիճակում հայտնվել, գործելով սխալ եղանակով:
Հ. Գ. Երբեք մի մտածեք այդ մասին: Ընդհանրապես սիրելը, սիրված լինելը, ընկեր կամ ամուսին ունենալը, այդ բոլորը պլանավորված չեն կարող լինել: Իսկ եթե անգամ պլանավորեք, թե ինչպիսի անձնավորություն պետք է լինի Ձեր կողքին, ապա Ձեզ մեծ հիասթափություն է սպասում, քանի որ չի կարող լինել բոլոր Ձեր պլանավորած կետերին համապատասխան:
Դա զգացողություն է, որը հայտնվում է անսպասելի և առանց նախատրամադրվածության, և անգամ Դուք կարող եք անակնկալի գալ՝ չհասկանալով, թե ինչ է Ձեզ հետ կատարվում:
Իմ խորհուրդը , որ ապրեք ուրախ՝ չմտածելով և չպլանավորելով Ձեր զգացմունքները, որպեսզի նրա հայտնվելը միայն ուրախություն և երջանկություն պարգևի Ձեզ:

Մարիամ Նազարյան 
Աղբյուրը՝  "Секреты женской логики" Александр Медведев

6/27/2013

Մի' փորձեք բացահայտել անհատներին

Ցանկացած անձ ունի իր անկեղծանալու որոշակի սահմանը, և ինչպես իր ընկերներից շատերը, այնպես էլ ցանկացած անծանոթ մարդ, թե' վիրտուալ, թե' իրական կյանքում, չի կարող տեսնել և ճանաչել անձնավորությանը իր ողջ էությամբ:
Տեսնել և ճանաչել մարդու հոգին, նրա էությունը, դժվար է ինքնին, նույնիսկ եթե նրա դիմաց նստած աչքերին ես նայում...
Եվ եզրակացություն անել ինչ-որ արտաքին ազդակներից, երևույթներից ավելի քան դժվար է... այնպես որ մի' շտապեք եզրահանգումների գալ:
Ամեն մարդ ունի իր խորհրդավոր ներքին հոգու փոքրիկ աշխարհը, որը իր մեջ գաղտնիքներ է պարունակում, ինչը միմիայն իրեն է պատկանում, և անհասանելի է շատերին:
Եվ դա չի հաջողվում շատերին բացահայտել, նույնիսկ եթե ցանկությունը շատ մեծ է...
Մի բան, որը այս կյանքում շատերն են անկարող, եթե անգամ թույլ է տրվում ներխուժել այդ փոքրիկ հոգու խորհրդավոր աշխարհ...
Հ. Գ. Պարզապես մի'  փորձեք կատարել եզրահանգումներ, դրանք ինքնին սխալ են և անհետաքրքիր են, անգամ դուք ձեր մասին ճիշտ պատկերացում հնարավոր է չունենաք. մի' ներխուժեք մարդկանց հոգու աշխարհը, ավելին` երբ դա ցանկալի  չէ...

Մարիամ Նազարյան

6/26/2013

Երբ հիշում ես...

Երբ հիշում ես, գուցե զարմանում ես, հետո նորից ես հիշում, սկսում ես ժպտալ, հետո մտահոգվել... ախր որն էր սխալը, ով էր սխալ կամ ճիշտ...
Բայց կյանքում կարևորվում է ազնիվ և բարի մարդու կերպարը, եթե ունեք այն, թեկուզ մի փոքր, մտահոգվելու կարիք չկա...
Առաջին անգամ ես վախենում էի, այո, շատ էի նույնիսկ վախենում:
Նոր ընկերությունում աշխատանքը սկզբում արտասովոր էր, շատ բաներ ես չէի ընդունում...
Բայց անցան ամիսներ, և մենք ընկերացանք: Այլևս կարիք չկա այդ մասին մտածելու... այլևս այդ խոսքերի կարիքը չկա...
Սկզբում շատ դաժան էր, երբ գալիս էր քեզ ողջունելու ժամանակը, չկար մեր երկրորդ` իրական ընկերը, ով պետք է խոսեր... բայց նա այլևս չկա... նա կորցրել է խոսելու ունակությունը... և մենք հասկացանք, որ այդ խոսքերի կարիքը այլևս չկա...
Հիմա ամեն ինչ կարգին է... չկա ոչինչ մտահոգվելու...
Մենք մնացինք երկուսով, ինչպես նախկինում էր... չէ որ մի քանի տարի առաջ մենք նույնպես միասին էինք և վատ չէր մեզ համար...
Մենք նորից միասին ենք... և համոզվեցինք, որ ինձնից և քեզնից բացի ոչ ոք և ոչինչ պետք չէ...
Շատ ենք գուցե երազել այս պահը, բայց միշտ անկարող ենք եղել, ընդունակ չենք եղել մեկ պահ անգամ մտածելու այս մասին...
Ժամանակը մեզ շատ օգնեց...

6/25/2013

Հավերժ կմնանք ընկերներ

Մենք ծանոթացանք շատ տարիներ առաջ, երբ ես փորձում էի իրականացնել իմ նպատակները:
Շատ պատահական հայտնվեցիր, ես ինքս էլ չնկատեցի:
Եկար և ասեցիր, որ այսուհետ կլինենք լավ ընկերներ...
Եվ այդպես էլ եղավ:
Դու խոստացել էիր ուղեկցեիր ինձ միշտ և ասեցիր նաև, որ կլինենք հավատարիմ և անբաժան ընկերներ:
Հենց այդպես էլ եղավ...
Նույնիսկ երբ մի պահ մոռանում եմ քեզ, անկախ ինձնից, դու միևնույնն է ամեն օր նույն ժամին գալիս ես, նստում կողքիս և ողջունում...
Մինչ այդ ես չգիտեի քո մասին:
Հիշում եմ այդ օրը ... երբ եկար... սկզբում չնկատեցի... հետո հասկացա, որ մինչ մահ մենք միշտ միասին կլինենք...
Երբեմն պետք են ըննկերներ, որոնք կլինեն հավերժ ուղեկիցներ...
Շնորհակալ եմ քեզ ԳԻՇԵՐ :)



Մարիամ Նազարյան

Ինչպիսի՞ խաղեր պետք է խաղան երեխաները

Խաղերը, որոնք մարդիկ ընտրում են, կարող են սերնդե սերունդ փոխանցվել: Դրանք կարող են լինել շատ ուսուցողական և պատմական խաղեր: Կարևորվում է խաղերի «պատմական» նշանակությունը:
Երեխաների դաստիարակությունը կապվում է նաև խաղերի հետ:Երեխաները իրենց ժամանակը անցկացնում են խաղալով և սովորելով: Կարևորվում է խաղերի մշակույթային նշանակությունը:
Կարևորվում է խաղերի ժամանակ ընտանիքի անդամների մասնակցությունը, խաղերի սոցիալական նշանակությունը: Այս ամենի արդյունքում ձևավորվում է երեխայի աշխարհայացքը:
Մարդիկ ընտրում են իրենց համար ընկերներ, մտերիմներ, համախոհներ հիմնականում տվյալ խաղում ընդգրկված մարդկանց ցուցակից:
Անհատը խաղի ժամանակ ծանոթանում է տարբեր սոցիալական խմբերին պատկանող մարդկանց հետ: Եվ այստեղ կարևորվում է խաղերի «անձնական» նշանակությունը:
Հաճախ խաղերը արթնացնում են ագրեսիվություն, անհանգստություն և խախտում երեխաների բնականոն ռեժիմը: Իսկ ինտելեկտուալ խաղերը, նպաստում են ժամանակի ռացիոնալ օգտագործմանը, քանի որ ուսուցողական տարրեր են պարունակում և նոր գիտելիքների ձեռք բերման աղբյուրներ են: Խաղերի դերը ներկա օրերում շատ մեծ է և կարևորվում է նրա նշանակությունը բոլորիս համար:



Աղբյուրը` Эрик Берн " Игры, в которые играют люди"
Մարիամ Նազարյան


6/24/2013

Ինձ համար ամենահանճարեղ հեղինակները

Գրքերը բոլոր ժամանակներում էլ եղել են և կմնան մեր սիրելի զբաղմունքը, որքան էլ որ դրանք կարդացողների շարքերում հայտնված մարդիկ հեռանան, միևնույնն է, այդպես է: Ինչպես մի անգամ կարդացի, մարդիկ բաժանվում են երկու խմբի` գիրք ընթերցողներ և գրքերի մասին լսողներ: Ցանկացած խմբում լինելն էլ վատ չէ ըստ երևույթին: Նրանց դերը առավել քան հիմա ահռելի է: Նույնիսկ շատ հին գրված գրքերը արտացոլում են մեր ներկա դրությունը: Դժվար է պատկերացնելը, բայց դա այդպես է: Գրողներն իրենց ստեղծագործություններում սլացել են շատ ավելի առաջ, քան մենք կարող ենք պատկերացնել: Ինձ համար թերևս Պաուլոյից և Հերման Հեսսեյի փիլիոսափայական մտածողությունից հետո հանճարեղը Դրայզերն է:
Դրայզերի ստեղծագործողությունները երկար ժամանակ քեզ չեն թողնում հեռանալ գրքից և անվերջ մնում են հիշողությանդ մեջ յուրաքանչյուր նկարագրված տեսարան: Հերման Հեսսեյի և Պաուլոյի ստեղծագործությունները մի փոքր ավելի խոր իմաստ և մտածելու տեղիք են տալիս, սակայն Դրայզերը նույնպես չի զիջում: Դրայզերի ստեղծագործությունները արդիական են ցանկացած ժամանակաշրջանի և հասարակության համար:
Սակայն միակ գիրքը, որը կարելի է ցանկացած տարիքում և անվերջ կարդալ, և ամեն կարդալուց նոր մի բան բացահայտել և սովորել, դա ինձ համար «Փոքրիկ իշխանն է»: Նման մեկ այլ ստեղծագործության դեռ չեմ հանդիպել:
Շատերն ասում են , որ գիրքը ավելի շատ ժամանակ է պահանջում, քան նման մի կինոֆիլմ դիտելը: Միևնույնն է այն ինչ զգում ես գիրքը ընթերցելիս, երբեք չես զգա ֆիլմը դիտելիս: Կարդալուց ընկալում ես յուրաքանչյուր բառը, զգում դրա նշանակությունը, հեղինակի հետ հավասար մտահոգվում և ուրախանում: Կյանքում, այնուամենայնիվ, կարելի է քիչ բան կարդալ, սակայն դրանով ստանալ հազարավոր գրքերի արտահայտած մտքերը: Կարդացե՛ք հանճարների լավագույն ստեղծագործությունները և ակնհայտ կզգաք այն փոփոխությունը, որը արագ կնկատեք ձեր և ձեր շրջապատում: Եթե գիրքը հրատարակվել է, գուցե արդեն իսկ նշանակում է, որ այն արժեքավոր է…


Հիասթափվե˚լ


Հիասթափվե˚լ, ինչի˚ համար կամ ու˚մ, ումի˚ց, ինքդ քեզնից, ինքդ քո բնավորությունի˚ց: 
Հիասթափվել նրա համար, որ ապրել ես երջանիկ զգացումո˚վ: ՀԻասթափվել ինքդ քո մտքերի˚ց կամ ցանկությունների˚ց, ինչի˚ համար, ու˚մ համար: 
Հիասթափվել քո անցած ուղու˚ց, ինչի˚ համար կամ ու˚մ համար:
Պետք է պարզապես ճիշտ դատել, և ճիշտ որոշում ընդունել, դա կլինի ինչ-որ պատճառից ընդունված ճիշտ որոշում,
Դա հիասթափություն չէ, մարդը հիասթափվում է միմիայն ինքն իրենից, իսկ դրանից սարսափելի զգացում չկա,
Կա իննչ-որ պատճառից ելնելով կատարված որոշում, կա որոշման համար պատասխանատվության զգացում, կա հարցի պարզաբանում,
Իսկ մեզնից շատերը փախչում են հայտնված խնդիրներից, փախչում են պարզաբանումներից,
Ճիշտ կայացրած որոշումը դա հիասթափություն չէ,
ՀԻասթափվել նշանակում է հիասթափվել նախկին քո կատարածի ու ապրածի համար,
Նշանակում է ափսոսում, ափսոսանքի զգացում անցյալում կատարվածի համար,
Նշանակում է փոշմանել և զղջալ կատարվածի համար,
Իսկ կյանքում երբեք չի կարելի փոշմանել և զղջալ ասված և չասված խոսքերի համար... 

Երբ դադարում ես մտածել


Երբ դադարում ես մտածել, դադարում ես ապրել:
Երբ չես ափսոսում անցածդ ուղու համար, ապա ավելի քան երբեք, զգում ես բավարարվածության զգացում,
Զգում ես, որ ամիսները զուր չեն անցել, 
Իսկ երբ ժամանակի ընթացքում չկան հետաքրքիր ու արտասովոր և' սիրային, և' ընկերական, և' ընտանեկան պատմություններ, որոնք իրենց ավարտով ազդարարում են նորի սկիզբը, ապա զուր է այն ժամանակը, որը պարզապես վատնել եք ինչ-որ երազանքի իրականացման համար,
Երազանքներն ինքնին գլխավոր նպատակներ են, դրանք անտեսել չի կարելի,
Եթե հետևում եք ձեր նպատակի իրականացման ընթացքին, ապա հաջողությունը ուղեկցում է ձեզ,
Եթե ոչ , ապա կա մեծծ պատճառ, որ խորհեք այդ մասին:
Իսկ երկինք նետված հիշողության թերթիկները, միշտ ապրում են մեր հոգու խորքում,
Երբ կարդում ես նրանում նշված դեպքերը, անհնար է՝ ժպիտը չհայտնվի...

Մարիամ Նազարյան

Հիշողություններ


Լավ հիշողությունները երբեք չի կարելի մոռանալ, հենց այդ հիշողություններն են մեզ երջանիկ դարձնում:
Պարզապես մարդիկ մտածում են , որ եթե մտածում ես ինչ-որ մեկի կամ երևույթի, իրադարձության մասին, դու ներքուստ 'տանջվում ես', չկա նման բան:
Լավ հիշողությունները միայն դրական էմոցիաներ են արթնացնում և խթան դառնում ապագա կրկնակի երջանկության:
Չի կարելի չհիշել ու մոռանալ այն , ինչը քեզ երջանկացրել է ժամանակին...
Չի կարելի մոռանալ, որ քո կյանքում նման բան է եղել, կարևոր չէ, թե այն ինչ ավարտ է ունեցել, և ավարտը դրական է եղել թե բացասական:
Միայն այն, որ նման բան եղել է, կարելի է արդեն գրանցել որպես կյանքի շատ նշանակալից իրադարձություն, և պարզապես, լիարժեք ուրախանալ:
Քանի որ ամեն իրադարձությունից հետո մենք վերցնում ենք մեզ հետ և տարիներ շարունակ տանում լավ և դրական կողմերը, և սովորում չչկրկնել սխալները:
ԻՍկ եթե կրկնվում են , ապա կարելի է ասել դու չես ապրում , կյանքի ինքնահոսին ընդառաջ առաջ ես շարժվում, ես դա չեմ ընդունում...

Մարիամ Նազարյան

6/23/2013

Դեռահասն ընտանիքում. որոշ խնդիրներ


Փոքր ինչ խոսեմ այն ընտանիքների մասին, ովքեր կողմնորոշում են իրենց երեխաների հաջողությունը:
Քիչ չեն այնպիսի ընտանիքները, որտեղ ծնողները երեխաներին շատ ժամանակ և մեծ ուշադրություն են հատկացնում: Ծնողներն անհատական մոտեցում են ցուցաբերում երեխաներին և սպասում նրանցից մեծ հաջողություններ: Նման պարագայում երեխան զգում է, որ իր հարաբերությունները ծնողների հետ մեծապես կախված են իր հաջողություններից: Նա սկսում է անհանգստանալ և վախենալ, որ իրեն կսիրեն այնքան ժամանակ, քանի դեռ ինքն ամեն ինչ կատարում է գերազանց: Նա անընդհատ սպասում է ծնողների դրական արձագանքներին, ինչպես նաև մտածում այն հետևանքների մասին, որոնք կարող են լինել անհաջողությունների, օրինակ վատ գնահատականների, սպորտում ձախողումների դեպքում և այլն: Նման դեպքերում երեխան դիմում է չմտածված քայլերի, միայն թե չտեսնի ծնողների հիասթափությունը և վատ վերաբերմունքն իր հանդեպ:
Նման պարագայում ծնողները դառնում են սեփական ցանկությունների զոհ: Այն հաջողությունը, որին նրանք ձգտել են փոքր հասակում և ինչ-ինչ պատճառներով չեն հասել, նրանք ձգտում են տեսնել իրենց երեխաների ապագայում: Երեխան էլ իր հերթին վախենում է չկարողանալ իրականացնել ծնողների երազանքները և հիասթափեցնել նրանց` կորցնելով նրանց տածած սերն իր հանդեպ:
Շատ ընտանիքներում, որտեղ ասվում է, որ մենք կողմնակից ենք մեր երեխաների ցանկացած ընտրած մասնագիտությանը, սովորաբար այդպես չի լինում՝ ի շնորհիվ այն գաղափարների սերմանմանը, որոնց մասին նրանք խոսել են դեռ վաղ տարիքից: Այսպիսի ընտանիքներում մեծացած երեխաները մեծամասամբ կաշկանդված են լինում և բավական մեծ տարիքում են կարողանում ինտեգրվել հասարակությանը:
Նման «անհաջողակ» ընտանիքների շարքին են դասվում նաև հայտնի մարդկանց շատ ընտանիքներ: Բայց իմ խորհուրդը երեխաներին այն է, որ նրանք երբեք չդիմեն ծայրահեղ քայլերի արտաքինից անհնարին թվացող դժվարությունների դեպքում, չէ՞ որ դրանք այնքան աննշան են իրենց էությամբ, որ չեն կարող արգելք հանդիսանալ հետագա հաջողությունների և բարձր նպատակների իրականացման համար:


Աղբյուրը ` Целуйко В. М. "Психология неблагополучной семьи"

Մարիամ Նազարյան

Սկսեցի աշխատել արդեն ուսանող...


Ես իմ աշխատանքային պրակտիկան սկսեցի, երբ սովորում էի երկրորդ կուրսում: Սկզբում այցելեցի «Ռեսո» ապահովագրական ընկերություն և մոտ մեկ ամիս գնալուց հետո արդեն հասկացել էի աշխատանքի բնույթը: Դա 2010 թվականն էր, երբ ավտոմեքենաների ապահովագրությունը պարտադիր էր դարձել: Այնուհետև, «ԻնգոԱրմենիա» ապահովագրական ընկերությունում ընդունվեցի աշխատանքի և արդեն գրանցվեցի որպես գործակալ: Քանի որ «ԻնգոԱրմենիա»-ն տաքսիների ապահովագրություն չէր իրականացնում, ես նաև «Գարանտ Լիմենս» ապահովագրական ընկերությունում տաքսի ընկերության ապահովագրական պայմանագրեր կնքեցի: Այնուհետև, երբ տարին ավարտվեց, կարծես այդ իրարանցումը նույնպես ավարտվեց և թվում էր` այլևս ոչինչ չկա անելու: Ամառային արձակուրդներին «Օրիֆլեյմ» կոսմետիկայի ընկերությունում ընդունվեցի որպես խորհրդատու: Սկզբում ամեն ինչ լավ էր ստացվում և դա ինձ ուրախացնում էր: Ավելի ուշ, ինչպես նաև հիմա, օգտվում եմ միայն ինձ համար:
Նույն տարում` 2011 թվականին, Հայաստանում անցկացվում էր մարդահամար: Եվ ես որոշեցի մասնակցություն ունենալ: Աշխատեցի որպես հաշվարար: Չնայած դժվարություններին` գործն ինձ դուր էր գալիս: Հաջորդ տարում, կարդալով հայտարարությունը, այցելեցի Vision International People Group ընկերություն, որտեղ ինձ ասեցին, որ սկզբում պետք է մասնակցեմ իրենց կողմից կազմակերպվող եռօրյա բիզնես սեմինարներին: Մասնակցելով սեմինարներին` ինձ համար բավական նոր բաներ իմացա` թե աշխատանքային ոլորտի թերությունների և առավելությունների, թե ընկերության հաջողության և դրական կողմերի մասին: Բայց մի քանի օր գնալուց հետո ես հրաժարվեցի այլևս գնալ: Ես ինձ չէի տեսնում այդտեղ, որ կարող եմ լավ աշխատող լինել: Բացի այդ, մի քանի օր այցելելու ընթացքում այդպես էլ չկարողացա ճիշտ պատկերացում ստանալ աշխատանքային պարտականությունների վերաբերյալ:
 Այս տարի ընդունվեցի Հայաստանի Էլեկտրական ցանցեր ՓԲԸ-ում աշխատանքի: Աշխատանքի հիմնական դժվարությունը կայանում էր նրանում, որ այն հերթափոխային էր, իսկ այդ ժամանակահատվածը համընկավ իմ դիպլոմային աշխատանքի պաշտպանության և պետական քննության ժամանակի հետ: Չնայած այս ամենին ամեն ինչ հաջող անցավ:
Իմ կարծիքով, յուրաքանչյուր մարդ պետք է ճկուն լինի աշխատանքի հարցում, պետք է աշխատի տարբեր բնագավառներում, թեկուզ կարճ ժամանակով: 
Այդ ամենը թույլ է տալիս նոր հմտություններ ձեռք բերել ցանկացած աշխատանքում: Ներկայումս առաջարկվող աշխատանքները բազմազան են և ընտրել այդ ամենից քեզ ավելի հարմարը և հոգեհարազատը` ավելի քան դժվար է: Բայց այդ ամենն օգնում է քեզ հետագայում քո ընկերությունն ունենալու:
Կարևորը` ցանկությունն է և նպատակը: Պետք է Դրայզերի «Հանճարի» հերոս Յուջինի պես փորձել ամեն աշխատանք

Մի զգացում, որը գուցե շատերին է այցելել


Հաճախ հարաբերություններում կարևորվում է անկեղծ սիրո գաղափարը, ինչը և հենց դառնում է բաժանման պատճառը: Հաճախ, երբ անկեղծ սիրում ես մեկին,այդ ամենը թույլ չի տալիս սթափ գնահատել իրավիճակը, և գալիս է մի ժամանակ, երբ տղան, խնդրի ծագման պատճառով, կարող է հեռանալ, զգում ես, որ այն, ինչ տեսնում ես հիմա, չէիր տեսնում սիրահար աչքերով, քանի որ, կոպիտ ասած, սերը կուրացրել էր աչքերդ:
Ինչևէ, ցանկացած անկեղծ, դրական, բարի սիրով սիրող անձնավորություն չի դադարի սիրել, երբեք չի դադարի մտածել այդ մասին, քանի որ, եթե մարդը սիրում է, ապա նա ապրում է, արարում է, ստեղծագործում է, երբ դադարում է սիրել, դադարում է նաև ապրել:
Սիրել չի նշանակում միայն սիրված էակին սիրել, պետք է սիրել ընկերներին, հարազատներին, նույնիսկ փողոցն ու ավտոներին, և վերջում կարող ես սիրել ինքդ քեզ, որ բոլորին սեր պարգևելով չմոռացար նաև քեզ:
Հաճախ հարաբերությունների ավարտին բերում է այն հանգամանքը, որ երկու կողմնն էլ խստիվ դեմ են փոխզիջումների, այսինքն երբ մեկը մի բան խոսք է տալիս, անում է դա, չի հրաժարվում իր սկզբունքներից, բայց, ահա, այստեղ է, որ պետք է սերը հաղթի, այլ ոչ խոսք տվածը ի կատար ածելու ցանկությունը:
Երբ սիրված մարդը չի ներում, առաջին մեծ վնասը իրեն է հասցնում, քանի որ ինքն է առաջինը տուժում, ինչքան էլ որ պատճառները շատ ու համոզիչ լինեն, միևնույնն է սկզբում դժվար է լինում:
Իսկ երբ ներում է, նա ոչ թե դիմացինին է լավություն անում, այլ առաջինը հենց ինքն իրեն:
Հ. Գ. Սա փոքրիկ եզրակացություն էր իմ կողմից... եզրակացություն, որտեղ իմ անձի հետ կապված ոչինչ չկա... :)

Մարիամ Նազարյան

Հաջողության 5 ոսկե կանոն


Հաջողությունը դա խաղ է. որքան շատ ես խաղում, այնքան շատ ես հաղթում, որքան շատ ես հաղթում, այնքան քո խաղը հաջողություն է ունենում:
Եկե'ք այն ցանցային մարքեթինգի օրինակով ասենք. որքան շատ մարդկանց կառաջարկեք միանալ ձեր ծրագրին, այնքան շատ անդամներ կունենաք ձեր խմբում: Որքան շատ դուք կառաջարկեք միանալ ձեզ, այնքան լավ կսովորեք խնդրել:
Կանոն 1. Սա ամենակարևոր կանոնն է: Շփվեք յուրաքանչյուրի հետ, ով կանգ կառնի և կլսի ձեզ: Եթե դուք սկսեք ասել ինքներդ ձեզ, որ նա շատ երիտասարդ է… նա շատ ծեր է….նա շատ հարուստ է …. Նա շատ աղքատ է… նա շատ խելացի է……, ապա դա կլինի առաջին սխալը , որ դուք թույլ կտաք: Ձեր բիզնեսի սկզբնական փուլում անհրաժեշտ է, որպեսզի շփվեք բոլորի հետ: Դուք կհասնեք հաջողության, եթե շփվեք որքան հնարավոր է շատ մարդկանց հետ: Դուք ձեր բիզնեսում խնդիր չեք ունենա, որը չեք կարող լուծել ակտիվ շփման միջոցով: Զրուցեք բոլորի հետ, սա է առաջին կանոնը:
Կանոն 2. Հանդիպեք մեծ թվով մարդկանց հետ:
Շարունակեք շփվել մարդկանց հետ: Դուք կարող եք համարվել քաղաքի լավագույն պրեզենտացիայի / ներկայացում? /վարպետ, սակայն եթե դուք չհանդիպեք բավարար թվով մարդկանց, ապա չեք հասնի ցանկալի հաջողության:
Կանոն 3. Հանդիպեք մեծ թվով մարդկանց հետ
Շատերը, որոնք աշխատում են ցանցային մարքեթինգում, միայն խոսում են իրենց բիզնեսի մասին: Նրանք գտնում են, որ դա ճիշտ է : Պետք է միշտ պատմել ձեր պատմությունը : Եթե դուք հետևեք այս երեք կանոններին, ապա կհասնեք հաջողության:
Կանոն 4. Օգտագործիր ոսկե միջինի կանոնը
Այս օրենքը կյանքի բոլոր ոլորտում հաջողության հասնելու համար է:
Եթե դուք կանգնեք փողոցում և հարցնեք անցորդներին . < Չե”ք ցանկանա միանալ իմ ցանցային ընկերությանը>: Դուք կստանաք արդյունք, համապատասխան միջին կանոնի: Հարյուրից մեկը կտա իր համաձայնությունը:
Բերենք մի օրինակ , երբ դուք վաճառում եք սպունգ ամաններ լվանալու համար: Դուք այցելում եք 10 բնակարան, որոնցից 7-ն են տանը լինում են, նրանցից 4-ն են լսում ձեզ և միայն երկուսն են գնում ձեր ապրանքը:
10:7:4:2
Պետք է ֆիքսեք ձեր արդյունքները: Այն կօգնի ձեզ չընկճվել և շարունակել աշխատանքը և հասնել հաջողության:
Կանոն 5. Բարելավի’ր քո միջին տվյալները
Միջին կանոնը աշխատում է միշտ: Ներկայացնենքն միջին կանոնը ցանցային մարքեթինգում:
Տիպային օրինակը ցանցային մարքեթինգում հետևյալն է .
10:6:3:1
Յուրաքանչյուր 10 հաճախորդից, որոնք ներկայացել են ձեր պրեզենտացիային, 6-ը կհամաձայվեն աշխատել ձեր ցանցային բիզնեսում: Աշխատանքը կսկսեն նրանցից միայն կեսը, և միայն մեկին կհաջողվի հասնել հաջողության: Այսինքն, եթե ուզում եք ունենալ մեկ հաջողության հասած խորհրդատու, ապա ձեր բիզնեսը պետք է ներկայացնեք 10 հոգու:
Իսկ այժմ գլխավոր հարցը, որքան ժամանակ ինձնից կպահանջվի որպեսզի իմ բիզնեսի մասին զրուցեմ 10 հոգու հետ: Այս հարցի պատասխանը տալիս է ձեր բիզնեսի զարգացման տեմպի մասին :
Ցանցային մարքեթինգում հաջողության բանալին է մոտիվացիան է հանդիսանում և լավ ընկերությունը: Դուք պետք է որքան հնարավոր է մեծ թվով մարդկանց հետ զրուցեք և որքան հնարավոր է դա անել այս տարում: Խնդիրը ոչ թե վաճառքն է, այլ ճիշտ պլանավորումը:
Ահա փոքրիկ պատմություն ցանցային մարքեթինգի մասին:

Մարիամ Նազարյան

6/22/2013

Ժամանակն է իրագործել Ձեր ծրագրերը


Արդեն ժամանակն է, որ ձեր բոլոր ծրագրերը կյանքի կոչեք: Պետք չէ ընկճվել եւ մտածել, որ ձեզ մոտ ոչինչ չի ստացվի:
Մենք կօգնենք այդ հարցում՝ տալով մի քանի խորհուրդներ, որոնք կնպաստեն ձեր ծրագրերի իրականացմանը:
Դե ինչ, սկսե՛ք իրականացնել Ձեր ցանկությունները, նպատակները, ինչու չէ նաև երազանքները:
Մի՛ վախեցեք ճիշտ չարված քայլից. ոչ մի հաշվարկ չի կարող ճշգրիտ ենթադրվող արդյունքը տալ, մի՛ վախեցեք սխալ ասված խոսքից, մտքից, հաճախ հենց այդ սխալը առիթ է դառնում ավելին իմանալու, քան պահանջվում է:
Մի ՛ ընկճվեք. հետ ու առաջ մի՛ գնացեք հուսահատության ալիքներում, այդ ամենը ձեզ հարկավոր չէ: Պետք է լինել ուժեղ, վստահ եւ վճռական:
Երկար- բարակ պետք չէ մտածել. ամեն ինչ իրականում ավելի հեշտ է եւ պարզ, քան պատկերացնում եք: Չէ՞ որ ամենը պարզ եւ հեշտ մասնիկների ամբողջությունն է արտաքինից բարդ երևույթ ներկայացնում:
Եղե՛ք համարձակ, վստահ, նույնիսկ սխալ լինելու դեպքում. ոչ ոք առանց սխալների չի կարող ապրել: Հաճախ խնդրի մեջ բազմաթիվ սխալներ են ցուցադրում, որ ապացուցեն տվյալ բանաձեւի լիարժեք ճիշտ լինելը: Հաճախ են ասում, եթե այս ինչ բանը սխալ է, ապա մնացածը ապացուցված ճշմարտություններ են:
Ի՞նչ է մնում այս ամենից հետո, իհարկե, քնելուց առաջ պետք է մտածել, թե ինչ նոր բան սովորեցիք, որտեղ փոքր-ինչ թերացաք, մտքով անցկացնել հաջորդ օրվա նախագծերը, այդ մասին մտածելով, վերլուծելով քնել, մի պայմանով, որ  առավոտյան վաղ կարթնանաք և  դրանք կյանքի կկոչեք:
Բոլորիդ հաջողություն ձեր նախաձեռնած գործերում:

Մարիամ Նազարյան

Ուսումը Հայաստանում



Մինչ ներկայացնելը իմ արդեն եղած հոդվածների շտեմարանը, որոշեցի ներկայացնեմ իմ տեսակետը Հայաստանում գործող բուհերի մասին, քանի որ ինքս նոր եմ ավարտել Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանը:
Կփորձեն կարճ ներկայացնել պատկերը:
Երբ մեկ ամբողջ տարի տքնաջան պարապում ես, փորձում ես անհնարը հնարավոր դարձնել և ընդունվում ես պետական համալսարան, այլ ոչ թե հավաստագրված անհայտ ինչ-որ հաստատություն, ոչինչ չի մնում քեզ, քան պարզապես ցնծալ: Ասեմ , որ միայն ինձ այդ ընդունվել բառն է զուտ ուրախացրել, քանի որ դրանից հետո սկսվեց հիասթափության շրջանը: Իրոք ինձ համար Հայաստանում կրթությունն ու հարգանքը սովորողների հանդեպ զրոյի է հավասարեցված:
Երբ ներկայացրեցի դիպլոմային աշխատանքս, շատ մեծ հիասթափություն ապրեցի, քանի որ երբ փորձում են նոր մի բան ներկայացնել, գրքերից չօգտվել, չեն ընդունում: Ասեմ , որ գրելուց օգտվել էի մեկ գրքից, ինչը զարմանքի արժանացավ, և դիտվեց շատ բացասական: Այնուհետև եկավ պետական քննությունը, որի ժամանակ ներկայացրեցի բիզնես պլանի դրական և բացասական կողմերը, և քանի որ ներկայացրածս նյութը ոչ մի գրքից չէր , ասեցին շեղվել ես շատ … կրկին մեծ հիասթափություն: Ճիշտ է գնահատականը չի որոշում քո գիտելիքները, ես այն գիտեմ բոլորից լավ, բայց դե… երբ մինչև վերջին շունչը կոտրում են բոլորին, այլևս Հայաստանում ապրելու ցանկություն չի մնում երիտասարդների մեջ, դա իրենց չի հետաքրքրում, դա է ցավը…
Ինչևէ , քանի որ ներկայացված նյութերը, դասախոսների գիտելիքները արդիական չեն, և էլի մի շարք խնդիրներ, կրթությունը լիարժեք չի կարելի համարել:
Իսկ ինչ վերաբերում է ուսանողական խորհուրդներին, դրանք ինձ համար ավելորդ բաներ են: Ասեմ թե ինչի. նախ կա պարտադրանք լինելու ՀՀԿ-ի անդամ, բացի այդ գովաբանում ՀՀԿ-ի, իսկ սրանով արդեն ամեն ինչ ասված է:
Իմ կարծիքով ավելորդ է Հայաստանում սովորելը:
Եվ քանի որ իմ ընկերներից շատերն են ներկա պահին շարունակում իրենց ուսումը արտասահմանյան մի շարք հայտնի համալսարաններում, ես ինքս էլ կհետևեն իրենց օրինակին:

Այս բլոգում դուք կգտնեք տարբեր թեմաներով հոդվածներ, որոնք կլինեն թե հոգեբանական բնույթի, թե կներկայացնեն իմ տեսակետը տարբեր երևույթների  և իրողությունների մասին: Կլինեն նաև հետաքրքիր և մոտիվացիոն գրքերի էլեկտրոնային տարբերակները, կտեղադրվեն նաև ձեր առաջարկած գրքերի էլեկտրոնային տարբերակները:
Փոքր -ինչ պատմեմ բլոգի ստեղծման շարժառիթի մասին: Հիմնական շարժառիթը այն էր , որ իմ հոդվածները տարբեր բլոգերում և կայքերում հրապարակված հայտնվեն մեկ տեղում, և ներկայացվեն մեկ բլոգի անվան տակ:
Մի փոքր էլ ներկայացնեմ իմ մասին: Մասնագիտությամբ տնտեսագետ եմ, ունեմ երաժշտական կրթություն, հետաքրքրված եմ հիմնականում հոգեբանական և փիլիսոփայական մտքեր պարունակող գեղարվեստական գրքերով:
Հուսով եմ, մեզ միանալով, ուրախ կանցնի ձեր առօրյան
Մարիամ Նազարյան


comment