Translate

8/06/2013

Ո՞վ է առաջնորդը

Երկու կարևոր հատկանիշ, որոնք պետք է ունենա առաջնորդը.
- Եղե՛ք լավագույն գաղափարի հեղինակ, ինչը կօգնի ձեզ լինել առաջնորդ
- Եղե՛ք առաջնորդ, բայց ոչ հրամայող:
Առաջնորդը պետք է տարբերվի իր գաղափարներով բոլորից:
Հենց դա է առաջնորդի առաջին հատկանիշը:
Այսինքն՝ առաջնորդ նշանակում է լինել թիմի առջևից գնացող, հասարակությանը առաջնորդող:
Առաջնորդ կարելի է լինել տարբեր բնագավառներում: Առաջնորդ կարող եք լինել ընկերների շրջապատում, ուսումնական հաստատությունում, ընտանիքում և, իհարկե, առաջնորդ կարելի է լինել,  և որը ամենակարևորն է, բիզնեսի ոլորտում:
Առաջնորդությունը ես այսպես կնկարագրեմ:
Օրինակ՝ դասարանում առաջնորդներին կարելի է բաժանել մի քանի խմբի.
- Աշակերտներ, որոնք աչքի են ընկնում իրենց վառ անհատականությամբ, խելացիությամբ, բացառիկ ընդունակություններով: Հետևաբար այսպիսի աշակերտները ունեն առաջնորդի կարգավիճակ....
- Աշակերտներ, որոնց աչքի են ընկնում իրենց համարձակությամբ, գեղեցիկ տեսքով, բայց ոչ այնքան խելացիությամբ: Հետևաբար այսպիսի աշակերտները նույնպես առաջնորդներ են իրենց տեսակով, սակայն, միանգամայն, այլ տեսանկյունից:
Ընտանիքում նույնպես կան առաջնորդներ: 
Տեսե՛ք, թե՛ ընտանիքում, թե՛ ընկերության մեջ, ինչպես և ես, այնպես էլ շատ շատերը ցանկանում են լինել առաջնորդ:
Բայց այստեղ ես տեսնում մի բան, որը ինձ դուր չի գալիս: Դա այն է, որ պետք է լինել առաջնորդ, բայց ոչ հրամայող:
Եթե ցանկանում եք առաջնորդ լինել, առաջնորդել, ուղորդել մարդկանց, անհատներին, պետք է ձեզ հավասար իրավունքներ վերապահեք, և երբեք մարդկանց միայն ձեր տեսանկյունից չնայեք: Այնպես առաջնորդել, որ այդ ամենը չվերածվի սեփական անձը հայտնի դարձնելու զուտ միտում:
Առաջնորդներ, իրոք, դառնում են ժամանակի ընթացքում, միմիայն, առաջին հերթին, մարդկանց ներաշխարհին լավ ծանոթ լինելու դեպքում:
Չի կարելի ձեր առաջնորդի գաղափարները ստիպել, որպեսզի անհատները  այն ընդունեն: Ոչ-ոքի հաճելի չէ լինել կամակատարի կարգավիճակում և ձեզ տեսնել առաջնորդողի դերում:

Մարիամ Նազարյան

8/05/2013

Սիրո էներգիան

Ոչ միայն մարդիկ են տարբեր ձևով հասկանում սերը, այլև հռչակավոր մասնագետներից յուրաքանչյուրը բացատրում է այն յուրովի:
Բոլոր փոքրիկները գիտեն, թե ինչ է իսկական սերը: Չ՞է որ նրանց հոգին լցված է անսահման սիրով, չէ՞ որ լույս աշխարհ են եկել անսահման սիրուց…
Սերը- էներգիա է, ինչպես էլեկտրաէներգիան, միայն թե ավելի բարձր մակարդակում է: Սակայն ամենահրաշալին այն է, որ սերը էներգիայի տարբեր ձևերից մեկը չէ: Այն գլխավոր էներգիան է, որը հաղորդում է մեծ էներգետիկ դաշտ, անսահման ուժ և եռանդ:
Պարզվում է, որ մեր հզոր հոգեբանական էներգիան չի կարող գործածվել, քանի դեռ մենք տեղյակ չենք նրա գոյության մասին:
Էներգիայի հզոր աղբյուրները օգնում են մեզ իրականացնել մեր երազանքները և հաղթահարել կյանքի դժվարությունները:
Ի՞նչ է սերը և ուժը, ի՞նչ է սիրո էներգիան: Ոչ բոլորն են կարողանում ճիշտ ընկալել այս բառերի նշանակությունը: Ուժը դա հենց ուժն է, որը պահպանվում է սիրո շնորհիվ տարածվող և հզորացող էներգիայի շնորհիվ:
Սիրե՛ք և եղեք սիրված:
Եթե դրական էներգիա եք փոխանցում, այն կրկնակի վերադառնում է Ձեզ:
Եթե մարդկանց, երեխաներին, ծնողներին սեր եք պարգևում, նվիրում, այն փոխադարձորեն ջերմացնում է Ձեզ, տալիս է կյանքում բարեկեցիկ, երջանիկ ապրելու ստիմուլ:
Հասարակությունը Ձեզ դասում է աշխարհում հաջողակ, մեծ բարձրունքների հասած, հռչակավոր մարդկանց շարքին:
Դրական էներգիայով լցված անձնավորությունը ցանկացած միջավայրում փայլում է իր արևի ճառագայթների պես կուրացնող շողով:


Մարիամ Նազարյան

8/03/2013

Սարսափելի է այն զգացումը…

Գնահատեք ձեզ տրված յուրաքանչյուր վայրկյանը: Չէ՞ որ այն թանկ է և անգնահատելի բոլորիս համար: Երբ զրուցում ես մտերիմիդ հետ, անգամ չմտածելով, որ տարիներ կամ նույնիսկ վայրկյաններ հետո հնարավոր է կողքիդ չլինի:
Երբ չենք ասում միմյանց կարևոր խոսքեր, երբ չենք տալիս մեր ջերմությունն ու դրական լիցքերը. հետագայում այդ մտքերը անընդհատ տանջում են մեր ներքին աշխարհը:
Լավի մասին մտածելով` մտածեք նաև , որ ամենաերջանիկն եք, որ այժմ նրա կողքին եք:
Հաճախ հիվանդությունը վրա է հասնում անկանխատեսելի և չսպասված ժամանակ, և զարգանում այնպիսի արագությամբ, որ չես հասցնում սթափվել արագընթաց իրադարձություններից:
Սիրեք և գնահատեք Ձեզ տրված յուրաքանչյուր պահը, որովհետև ամենաերջանիկն եք հենց Դուք, որ գտնվում եք այժմ աշխարհի որևէ ծայրում, որ Ձեր կողքին մարդիկ կան, մտերիմներ, որ Դուք ունեք այն ամենը , ինչը հնարավոր է ունենալ ներկա պահին, որ տեսնում ենք արևը, զգում եք թարմ օդը…
Սարսափելի է այն զգացումը, երբ գիտես անզոր ես, անկարող օգնել քեզ համար ամենաթանկ մարդուն:
Երբ գիտես, որ հիվանդությունը իր խոր արմատներ է գցել, և պայքարելը անիմաստ է դարձել:
Երբ ներքուստ արտասվում է հոգիդ, ուզում ես բարձրաձայն հեկեկալ, բայց նայում ես աչքերի մեջ և ժպտում, կարծես ոչինչ չի եղել:
Երբ գիտակցում ես, որ գուցե սա վերջին վայրկյանն է, վերջին րոպեները, և սիրտդ թրթռում է այդ ամենի զգացումից:
Երբ թաքնվում ես մի անկյուն, երբ ուզում ես միայնակ մնալ և արտասվել անցանկալի իրականությունից, բայց որքան հնարավոր է երկար ես ցանկանում կողքին մնալ:
Թվում է, թե ինչ է որ, բոլորս ենք մահկանացու, բայց տխրությունը համակում է հոգիդ, մարմինդ և իշխում է քեզ անկախ քո կամքից:
Երբ շրջապատը պատվում է մռայլ, գորշ գույներով: Երբ կյանքը ավարտած ես համարում և անկարող այն շարունակելու:
Երբ կյանքը կորցնում է իր իմաստը, երբ չես պատկերացնում և նույնիսկ չես ուզում հավատալ, որ ոչինչ ետ չես բերի, որ այլևս քո կողքին չի լինի, որ այլևս չես տեսնի նրա ժպիտը, քեզ կարեկցող հայացքը:
Նայում ես` դրսում գարուն, բնության զարթոնք, մանուկների խինդ ու ծիծաղ, իսկ հոգումդ ցրտաշունչ ձմեռ, անդադար տեղացող անձրև , մթագնող ամպեր:
Երանի ժամանակը կանգ առներ, երանի կյանքը հավերժ լիներ, երանի ոչինչ եղած չլիներ…

Մարիամ Նազարյան

comment