Ինչպես ես սկսեցի իմ սիրած գործը. Handmade

Անցյալ տարի ամռանը շրջում էի գրախանութում և պատահական տեսա մի ամսագիր` շապիկին գեղեցիկ ձեռքի աշխատանքի նկարներով: Երկու համար գնեցի և վազեցի տուն: Հենց շքամուտքում մեր հարևանին հանդիպեցի և ասացի, որ նոր գործ եմ սկսում, միայն թե իմանաս, թե ինչ եմ մտածել…
Ինչո՞ւ ամեն ինչ այդպես պատահական և արագ ստացվեց: Իրականում իմ մեջ արթնացավ այն երազանքը, որն ունեի շատ վաղուց և հասկացա, որ այն իրականացնելու համար ամենահարմար նախադրյալները հիմա են: Սովորաբար ես շատ չեմ մտածում ապագայի մասին, բայց այդ գաղափարը մտքումս միշտ ունեցել եմ:

7-8 տարի առաջ բարեկամուհուս ասացի, որ մեր տան հարևանությամբ գտնվող շենքում մեծ ընկերություն եմ ստեղծելու, որտեղ հիանալի նվերներ կպատրաստենք հարևանությամբ գտնվող մանկապարտեզի երեխաների համար: Մտքումս միայն բարեգործությունն էր ու երեխաներին ուրախացնելու մեծ ցանկությունը: Բոլորը մտածում էին՝ այս ինչ է խոսում 16 տարեկան այս աղջիկը, և ես զգում էի, թե ինչպես էին ինձ թերահավատորեն նայում: Եվ արդեն 20 տարեկանում գլխումս կայծակնային արագությամբ ծագեց այդ վաղեմի և մեծ երազանքն իրականացնելու գաղափարը: Սկսեցի նվերներ պատրաստել բոլոր ծանոթ և անծանոթ մարդկանց համար: Մեկ ամիս անց հեռուստաեթերում առաջին անգամ մի քանի վայրկյանով ցուցադրվեց իմ աշխատանքը և ես զգացի, որ ամեն ինչ դեռ նոր է սկսվում:

Մեկ տարվա ընթացքում փորձեցի պատրաստել տարբեր նվերներ ընկերներիս համար՝ գործած գլխարկներ, ձեռնոցներ, գլխազարդեր, կոշիկներ… Դրանից ևս մեկ տարի անց ունեցա առաջին պատվերս: Շատ ոգևորիչ էր. հիշում եմ, թե ինչպես գումարը վերցրեցի և ուրախությունից ցնծում էի: Դա իմ առաջին եկամուտն էր իմ իսկ աշխատանքից: Ավելի հաճելի զգացում չի կարող լինել: Մինչ այդ նման երջանկության մեջ հայտնվել էի այլ ընկերություններում հաջողություններ գրանցելիս: Բայց այս անգամ միանգամայն այլ, անբացատրելի բան տեղի ունեցավ: Մի պահ աշխարհը տվեցին ինձ և առաջին անգամ ես զգացի, որ կարող եմ. ուղղակի պետք է շատ աշխատել:

Ամիսներ անց թողեցի բոլոր գործերս և օր ու գիշեր սկսեցի աշխատել այդ գաղափարի վրա: Անցավ ինչ-որ ժամանակ և հասկացանք, որ թիմն անհրաժեշտ է մեծացնել՝ սկսեցինք փնտրել աշխատասեր և խանդավառ երիտասարդներ: Սկզբում սովորեցնում էինք նրանց աշխատանքը: Հենց այդ ժամանակ ես զգացի, թե ինչ է նշանակում սեփական գործ ունենալ և պատասխանատու լինել դրա համար: Երբ աշխատում ես ինչ-որ ընկերությունում, կատարում ես այն աշխատանքը, որը քեզ տալիս են և երբ ամեն ինչ ավարտվում է, դրա դիմաց գումար ես ստանում: Իսկ այս դեպքում պետք է ինքդ որոշումներ կայացնես. ի՞նչ անես, ո՞ւմ համար, ինչպե՞ս ներկայանաս, ինչպե՞ս տարբերվես արդեն գոյություն ունեցող շուկայում, ինչպե՞ս թիմ ձևավորես, ինչպե՞ս ընտրես մարդկանց, ովքեր քեզ կօգնեն, ինչպե՞ս կարգավորես քո օրվա գրաֆիկը, որպեսզի ոչ մի պատվեր չուշանա, թերությունները հասցվեն շտկվել և անես անհնարինը հաճախորդին գոհացնելու համար:

Սակայն վերջում, երբ լսում ես հաճախորդի դրական արձագանքը, հասկանում ես, որ ջանքերդ գոնե մի քանի տոկոսով իրենց արդյունքը տվել են և ավելի խանդավառությամբ ես սկսում առաջ շարժվել: Վերջերս, երբ ուսումնասիրում էի Նոլան Բուշնելի խաղերի ստեղծման պատմությունը, հասկացա և համոզվեցի, որ միայն խանդավառությունը կարող է օգնել քեզ հավատալ սեփական հաջողությանը: Շրջապատի կարծիքը ժամանակի խնդիր է: Այսօր ես անում եմ մի աշխատանք, որը չափազանց շատ եմ սիրում և աշխատում եմ այնպիսի երիտասարդների հետ, որոնց կարծիքն ինձ համար շատ կարևոր է: Ես սիրում և հարգում եմ մեր թիմի յուրաքանչյուր անդամին: Ես զգացել եմ, թե որքան հզոր ենք մենք: Իսկ դա գալիս է մեր միասնական գաղափարի, աշխատանքի, աշխատասիրության և միմյանց նկատմամբ մեծ սիրո շնորհիվ: Իմ խորհուրդը բոլորին՝ ցանկացած գործ արեք ՄԵԾ խանդավառությամբ:

Ինչպես ես սկսեցի իմ սիրած գործը. Handmade
Մարիամ Նազարյան 
06.12.2014

Ո՞վ է առաջնորդը

Երկու կարևոր հատկանիշ, որոնք պետք է ունենա առաջնորդը.

- Եղե՛ք լավագույն գաղափարի հեղինակ, ինչը կօգնի ձեզ լինել առաջնորդ

- Եղե՛ք առաջնորդ, բայց ոչ հրամայող:

Առաջնորդը պետք է տարբերվի իր գաղափարներով բոլորից:

Հենց դա է առաջնորդի առաջին հատկանիշը:

Այսինքն՝ առաջնորդ նշանակում է լինել թիմի առջևից գնացող, հասարակությանը առաջնորդող:

Իմ կարգախոսն է. Եղե՛ք առաջնորդ, բայց ոչ հրամայող:

Առաջնորդ կարելի է լինել տարբեր բնագավառներում: Առաջնորդ կարող եք լինել ընկերների շրջապատում, ուսումնական հաստատությունում, ընտանիքում և, իհարկե, առաջնորդ կարելի է լինել,  և որը ամենակարևորն է, բիզնեսի ոլորտում:

Առաջնորդությունը ես այսպես կնկարագրեմ:

Օրինակ՝ դասարանում առաջնորդներին կարելի է բաժանել մի քանի խմբի.

- Աշակերտներ, որոնք աչքի են ընկնում իրենց վառ անհատականությամբ, խելացիությամբ, բացառիկ ընդունակություններով: Հետևաբար այսպիսի աշակերտները ունեն առաջնորդի կարգավիճակ....

- Աշակերտներ, որոնց աչքի են ընկնում իրենց համարձակությամբ, գեղեցիկ տեսքով, բայց ոչ այնքան խելացիությամբ: Հետևաբար այսպիսի աշակերտները նույնպես առաջնորդներ են իրենց տեսակով, սակայն, միանգամայն, այլ տեսանկյունից:

Ընտանիքում նույնպես կան առաջնորդներ: 

Տեսե՛ք, թե՛ ընտանիքում, թե՛ ընկերության մեջ, ինչպես և ես, այնպես էլ շատ շատերը ցանկանում են լինել առաջնորդ:

Բայց այստեղ ես տեսնում մի բան, որը ինձ դուր չի գալիս: Դա այն է, որ պետք է լինել առաջնորդ, բայց ոչ հրամայող:

Եթե ցանկանում եք առաջնորդ լինել, առաջնորդել, ուղորդել մարդկանց, անհատներին, պետք է ձեզ հավասար իրավունքներ վերապահեք, և երբեք մարդկանց միայն ձեր տեսանկյունից չնայեք: Այնպես առաջնորդել, որ այդ ամենը չվերածվի սեփական անձը հայտնի դարձնելու զուտ միտում:

Առաջնորդներ, իրոք, դառնում են ժամանակի ընթացքում, միմիայն, առաջին հերթին, մարդկանց ներաշխարհին լավ ծանոթ լինելու դեպքում:

Չի կարելի ձեր առաջնորդի գաղափարները ստիպել, որպեսզի անհատները  այն ընդունեն: Ոչ-ոքի հաճելի չէ լինել կամակատարի կարգավիճակում և ձեզ տեսնել առաջնորդողի դերում:

Մարիամ Նազարյան

Հասի'ր կատարելության

Երբեք մի' արեք միջակին հավասար բան: Գտեք այս կյանքում ձերը, և այն կատարեք կամ շատ լավ կամ պարզապես ոչինչ մի ձեռնարկեք:

Սա է այն կարգախոսը, որով առաջնորդվում են շատերը…

Եթե սովորել, ապա լավ, ում է պետք վատ սովորելը կամ միջակի նման, դա նույնն է, որ ոչ մի էական տարբերություն սովորելու և չսովորելու միջև, և ժամանակի վատնում…

Ամեն բնագավառում, կյանքի յուրաքանչյուր դժվար և հեշտ փուլերում կատարելության հասնելու ձգտումները, նպատակները իրականացնելու ցանկությունները բնորոշ են յուրաքանչյուր խելացի, հասուն և նպատակասլաց անհատին:
 Իսկ երբ նպատակին հասնելու ցանկությունը մարում է, երբ մարդը դադարում է սիրել հենց առաջինը ինքն իրեն, ես կասեմ, որ նա պարզապես իրեն տվել է գետի հոսանքին և ինքնահոսի գնում է իրեն անհայտ ուղղությամբ:

Մեզանից յուրաքանչյուրը օժտված է մի հանճարեղ գաղափարով, գուցե շատերը դեռ չեն գտել այդ գաղափարը իրենց մեջ, այն գաղափարը, որով նրանք աշխարհում նոր մի բան կհաստատեն, նոր մի բանի սկիզբ կդնեն, շատերը մահանում են` այդպես չգիտակցելով իրենց գաղափարի իրականացման անհրաժեշտությունը  և կարևորությունը:

Յուրաքանչյուրդ մտածեք ձեր այս կյանքում տրված առաքելության մասին…