Սարսափելի է այն զգացումը…

Գնահատեք ձեզ տրված յուրաքանչյուր վայրկյանը: Չէ՞ որ այն թանկ է և անգնահատելի բոլորիս համար: Երբ զրուցում ես մտերիմիդ հետ, անգամ չմտածելով, որ տարիներ կամ նույնիսկ վայրկյաններ հետո հնարավոր է կողքիդ չլինի:

Երբ չենք ասում միմյանց կարևոր խոսքեր, երբ չենք տալիս մեր ջերմությունն ու դրական լիցքերը. հետագայում այդ մտքերը անընդհատ տանջում են մեր ներքին աշխարհը:

Լավի մասին մտածելով` մտածեք նաև , որ ամենաերջանիկն եք, որ այժմ նրա կողքին եք:

Հաճախ հիվանդությունը վրա է հասնում անկանխատեսելի և չսպասված ժամանակ, և զարգանում այնպիսի արագությամբ, որ չես հասցնում սթափվել արագընթաց իրադարձություններից:

Սիրեք և գնահատեք Ձեզ տրված յուրաքանչյուր պահը, որովհետև ամենաերջանիկն եք հենց Դուք, որ գտնվում եք այժմ աշխարհի որևէ ծայրում, որ Ձեր կողքին մարդիկ կան, մտերիմներ, որ Դուք ունեք այն ամենը , ինչը հնարավոր է ունենալ ներկա պահին, որ տեսնում ենք արևը, զգում եք թարմ օդը…

Սարսափելի է այն զգացումը, երբ գիտես անզոր ես, անկարող օգնել քեզ համար ամենաթանկ մարդուն:

Երբ գիտես, որ հիվանդությունը իր խոր արմատներ է գցել, և պայքարելը անիմաստ է դարձել:

Երբ ներքուստ արտասվում է հոգիդ, ուզում ես բարձրաձայն հեկեկալ, բայց նայում ես աչքերի մեջ և ժպտում, կարծես ոչինչ չի եղել:

Երբ գիտակցում ես, որ գուցե սա վերջին վայրկյանն է, վերջին րոպեները, և սիրտդ թրթռում է այդ ամենի զգացումից:

Երբ թաքնվում ես մի անկյուն, երբ ուզում ես միայնակ մնալ և արտասվել անցանկալի իրականությունից, բայց որքան հնարավոր է երկար ես ցանկանում կողքին մնալ:

Թվում է, թե ինչ է որ, բոլորս ենք մահկանացու, բայց տխրությունը համակում է հոգիդ, մարմինդ և իշխում է քեզ անկախ քո կամքից:

Երբ շրջապատը պատվում է մռայլ, գորշ գույներով: Երբ կյանքը ավարտած ես համարում և անկարող այն շարունակելու:

Երբ կյանքը կորցնում է իր իմաստը, երբ չես պատկերացնում և նույնիսկ չես ուզում հավատալ, որ ոչինչ ետ չես բերի, որ այլևս քո կողքին չի լինի, որ այլևս չես տեսնի նրա ժպիտը, քեզ կարեկցող հայացքը:

Նայում ես` դրսում գարուն, բնության զարթոնք, մանուկների խինդ ու ծիծաղ, իսկ հոգումդ ցրտաշունչ ձմեռ, անդադար տեղացող անձրև , մթագնող ամպեր:

Երանի ժամանակը կանգ առներ, երանի կյանքը հավերժ լիներ, երանի ոչինչ եղած չլիներ…

Մարիամ Նազարյան

Տխուր պահերին` մի կենտրոնացեք ինքներդ ձեզ վրա

Մի երևույթ, որը պատահում է բոլորի մոտ: Երբ վատ ես զգում քեզ, երբ ինչ-որ վատ բան է պատահել, երբ վիճել ես ինչ-որ մեկի հետ կամ պարզապես տխուր ես` առանց պատճառ, ամենակարևորը` ինքդ քեզ վրա չկենտրոնանալն է: Առաջինը նրա համար, որ եթե օրինակ ընկել ես և կոտրել ձեռքդ, երկար այդ մասին մտածելով` երբեք չես կարող ժամանակը ետ բերել և չընկնել: Կարելի է ասել` ավելորդ է այդ մասին մտածելը. միևնույն է ժամանակը ետ չես բերի:

Երկրորդը` մտածելով և վերհիշելով տխուր պահերն ավելի եք տխրելու, համենայն դեպս` հաստատ չեք ուրախանալու, և դժվար կլինի նման վիճակից արագ դուրս գալը: Երրորդը` պետք է մտածել, որ կարող էր նաև ավելի վատ լիներ, և ուրախանալ, որ այդպես է ավարտվել: Եվ վերջապես, անընդհատ մտածելով ձեր մասին, կորցնում եք շրջապատին տեսնելու ձեր կարողությունը, կամ մարդկանց նայում եք միայն «դժբախտության ձեր պատուհանից»:

Իմ խորհուրդը ձեզ` նույնիսկ, երբ վատ եք զգում, մի ասեք, որ վատ եք: Հաճախ կողմնակի ուշադրությունը կարող է ավելի բարդացնել իրավիճակը: Եղե՛ք միշտ ուրախ և հաճախ ժպտացեք` գոնե մարդկանց հետ խոսելուց:

Մարիամ Նազարյան

Ցանկացած ձեռնարկության հիմնական նպատակը

Կան ձեռնարկության հիմնական նպատակին հասնելու 4 ճանապարհներ:Ինչպես գիտենք ձեռնարկության հիմնական նպատակը հանդիսանում է մեծ թվով հաճախորդներ ներգրավելը կամ սպառողներ գտնելը:

Նշված 4 հնարավոր ճանապարհներն են.

- Օգտակարության ստեղծումը,

- Գնանշանակումը

- Սպառողների սոցիալական և տնտեսական վիճակին համակերպումը,

- Նրանց համար իրական արժեք ներկայացնող ապրանքների ստեղծումը:

Օգտակարություն ստեղծելնշանակում է տվյալ ծառայությունը մատչելի դարձնել բոլորի համար: Կարող ենք բերել փոստայինծառայության օրինակը: Սկզբնական շրջանում այն ծառայում էր միայն նամակների առաքմանհամար, հետագայում նման ծառայությունից սկսեցին օգտվել նաև տարբեր աշխատանքային ոլորտիմարդիկ` իրենց ծանրոցները ուղարկելու համար: Այսինքն այս ծառայության օգտակարությունը բարձրացավ:

Գնանշանակումը իր էությամբ նույնպեսշատ կարևոր է և լուրջ պատճառ կարող է հանդիսանալձեռնարկության անկման և վերելքի համար: Բերենք < Ջիլետ> ընկերության կատարած խելամիտ գնանշանակումը: Ամերիկյան աշխարհահռչակ ընկերությունը ստեղծեց անվտանգ ածելի, որը իր որակական հատկանիշներով գրեթե չէր զիջում մյուսներին, սակայն թանկ էր / մոտ 5 դոլար արժեր/: Եվ սա լուրջ պատճառ հանդիսացավ վաճառքի ծավալի անկման: ֆիրման նորույթ սահմանեց և գրեթե բաժանեց իր ածելիները 55 սենթով մանրածախ գնորդներին, իսկ մեծածախներին` 20 սենթով: Ածելին այնպես էր նախագծված, որ այն կարելի էր օգտագործել միայն ֆիրմայի արտադրված սայրով: Սայրի արժեքը 1 սենթից պակաս էր, սակայն այն վաճառվում էր 5 սենթով: Սայրը կարելի էր օգտագործել 6-7 անգամ , ինչը 10 անգամ էժան էր վարսավիրական ծառայությունից: Եվ այսպես վաճառողների թվի կտրուկ ավելացումը նպաստեց ֆիրմայի հաջողությանը և շահույթի մեծացմանը:

Սոցիալական և տնտեսական վիճակին համակերպմանճանապարհ կարող է լինել , երբ ապրանքը սպառողներին ներկայացվում է ապառիկ ձևով:

Եվ որ ամենակարևորն է , դա անթափոնարտադրությունն է , էժան և որակյալ հումքը , որը թույլ կտա մինիմալ ծախսերով ստանալ մեծ շահույթ և մեծ արդյունավետություն: