Յուրաքանչյուր անձ տեղեկություն է տալիս ոչ միայն բառերի (վերբալ), այլև ժեստերի, միմիկայի, հայացքի, այսինքն ոչ վեբռալ նշանների օգնությամբ: Ապացուցված է, որ տեղեկության մեծ մասը (80 տոկոսը), մենք ստանում ենք ոչ վերբալ ձևով, այն դեպքում, երբ բառերը տալիս են միայն 20 տոկոսը ինֆորմացիայի:
Ժեստերի միջոցով կարող եք իմանալ, թե ձեր
զրուցակցին հետաքրքրու՞մ է այն ինչ դուք նրան ասում եք
Հաճախ մենք կարող ենք այդ մասին իմանալ նրա կողմից տրվող հարցերից, կրկնելու խնդրանքից, սակայն այս ամենը 100 տոկոսանոց չի կարող ցույց տալ նրա հետաքրքրությունը, քանի որ դա կարող է լինել զուտ քաղաքավարությունից ելնելով:
Մարդը, ցուցաբերելով հետաքրքրություն որևէ երևույթի, նա փորձում է մոտենալ տեղեկության աղբյուրին: Լսողը փորձում է մոտ լինել պատմողին:
Պատահում է, երբ որևէ մեկը, այնքան է հետաքրքրված լինում, որ հաճախ չի նկատում է, որ բերանը բաց է, աչքերը լայնացած, որը թույլ կտա մտածելու, որ այս միմիկաները վերաբերվում են հետաքրքրությամբ լսող մարդուն:
Եթե դուք չեք նկատում թվարկված նշաններից ոչ մեկը, ապա Դուք պետք է փոխեք ձեր կողմից ներկայացվող նյութի թեման, այլապես դուք չեք ստանա սպասվող արդյունքը:
Իսկ ինչպե՞ս հասկանալ տվյալ մարդը հավատում է ձեզ, թե՞ ոչ
Հաճախ վերբալ խոսքով տրված համաձայնությունը չի համապատասխանում իրական իրավիճակին: Այս դեպքում փորձեք նկատել միմիկան, ժեստերը, որոնք ձեզ կտան ճիշտ տեղեկություն անձի մտադրության մասին:
Ամենատարածված ժեստի ձևը, որից կարելի է հասկանալլ անվստահության մասին, հանդիսանում են պաշտպանական ժեստերը՝ խաչվող ձեռքերը, ոտքերը: Դա վկայում է այն մասին, որ մարդը չի ցանկանում ընդունել ձեր ասածը:
Միմիկան նույնպես կարող է վկայել ձեզ չվստահելու , չհավատալու մասին, այն դեպքում, երբ ձեր ասվածը ծիծաղ է առաջացնում:
Երբ ստանում ենք անհրաժեշտ ոչ վերբալ նշանները և ճիշտ եք դրանք վերլուծում, այս դեպքում պետք է փոխեք ձեր տակտիկան՝ կամ սկսեք ասել ճշմարտությունը, կամ փոխել փաստերը՝ օգտագործելով ավելի ուժեղ և հաստատող փաստեր: Հնարավոր է, որ այս ամենից հետո դրությունը փոխվի …
