Հաճախակի հանդիպող արտահայտություն

Հաճախակի հանդիպող արտահայտություն մեր երիտասարդների կողմից: Այնքան լսեցի, որ որոշեցի իմ փոքրիկ խորհուրդը տալ այդ արտահայտությունը շատ սիրող մեր երիտասարդներին: 

Ինձ չեն հասկանում, ինձ լքում են, ինձ ոչ ոք չի հասկանում, իմ հոգեվիճակը չեն պատկերացնում…

Ահա այն արտահայտությունը, որը հաճախ կարող ենք լսել 16-22 տարեկան տղաներից և աղջիկներից:

Հիմա ներկայացնեմ իմ տեսակետը այս ամենի հետ կապված:

Մեզնից յուրաքանչյուրը ապրում է իր ստեղծած փոքրիկ մոլորակում, որտեղ լավի հետ կան նաև շատ ու շատ խնդիրներ, իսկ երբ մեր շրջապատում հայտնված անհատը իր խնդիրներից է խոսում, հաստատ իմացեք, որ ոչ բոլորին է հաճելի, իրենց խնդիրներին ևս մեկ խնդիր ավելացնել:

Բոլորս ցանկանում ենք բարի , վառ անհատականությունների հետ շփվել, որպեսզի եթե նույնիսկ փոքր-ինչ տխուր ենք, լցվենք լավատեսությամբ և լավ էներգիայով:

Եվս մեկ բան, երբ բոլորը փորձում են ծնողներին դուր գալ առավելագույնս, ցանկանում են, որ ծնողները լիարժեք հասկանան իրենց և օգնեն առավելագույնս: Կարող է իմ ասածը տարօրինակ թվա, բայց ես այսպես եմ մտածում. ծնողները մեզ պարգևել են կյանք ու, թերևս, կարելի է ավարտել թվարկումը, երբ մենք հասնում ենք 16 կամ 22 տարեկան հասակի, մենք պետք է նպաստենք , որ մեր ծնողները , մեզ կյանք պարգևողները մեկ պահ խոր շունչ քաշեն և լիարժեք երջանիկ և ուրախ լինեն, քանի որ իրենց մեզ հասկանալու ժամանակը անցել է, հերթը մերն է եկել, որ հասկանանք ու գնահատենք այն ինչ արել են մեզ համար, և ամեն օրը տոնի վերածենք նրանց համար:

Ես ինքս չեմ ցանկանում իմ խնդիրները ներկայացնել իմ ծնողներին կամ հարազատներին, ես դրանց փորձում եմ ինքս լուծում տալ, երբեմն ընկերներիս օգնությամբ: Ես չեմ ցանկանում , որ երբ ինձ համար ամեն ինչ արվում էր, որ անհոգ մեծանամ, այժմ կրկնակի <հոգս> լինեմ: Ես ցանկանում եմ, որ իմ ծնողները անհոգ լինեն ինձ համար, ես ցանկանում են, որ չմտածեն, թե ինձ մոտ ինչ –որ խնդիր է առաջացել, այլ մտածեն, որ ամեն ինչ կարգին է, և արժանանան մեծ հարգանքի և պարծանքի, որ ունեն նման զավակներ, որ հպարտանան իրենց երեխաներով և ապրեն երկար ու անհոգ այս դժվարին կյանքը:

Հ. Գ. Եղեք խորհրդավոր, մի՛ բացահայտեք Ձեզ ամբողջությամբ, մի ներկայացրեք Ձեզ շրջապատին լիարժեքորեն, Ձեր մեջ խորհրդավորություն և գաղտնիություն թաքցրեք…

Մարիամ Նազարյան

Ճանաչե՛ք ինքներդ Ձեզ, եղե՛ք համարձակ և նպատակասլաց

Թերևս ամենաբարդը մարդկանց ճանաչելն է: Որքան էլ մեզ թվում է, թե մենք ճանաչում ենք որևէ մեկին իրենից լավ, սակայն կյանքը հերթական անակնկալն ու հիասթափությունն է մատուցում:

Ճիշտ է, որ պետք է գնահատել մարդու դրական և լավ կողմերը, սակայն միշտ չէ, որ ստացվում է:

Հասարակությունում առկա բազմաթիվ մարդկանց մտքերի և գաղափարների հետ նույնիսկ առանց ցանկանալու ստիպված ենք առնչվել, և շատ դեպքերում էլ կարևորություն տալ: Սակայն յուրաքանչյուրի խոսքը անտեսանելի ձևով ազդում է հատկապես պատանիների հետագա քայլերի և մտածողության վրա:Եվ շարժվել ալիքին հակառակ, որն այդքան էլ հեշտ չի, ոչ բոլորին է հաջողվում:

Սակայն լրատվական մեծ աղբյուրները , այսպես ասած, իրենց գործ անում են, և մեծ ազդեցություն թողնելով անուղղակիորեն ազդում առողջ հասարակության ձևավորման վրա: Կանգնեցնել մարդկանց , իհարկե չենք կարող, բայց որոշ չափով ուղղորդել կհաջողվի թերևս բոլորին:

Ազգը կորցնելով իր դիմագիծը` աստիճանաբար կորցնում է նաև այդ կոչումը: Վատ սովորությունները հաճախ թույլ են տալիս դրանց կողքին տեսնել լավը, գեղեցիկը:Իսկ մեզնից շատերը դեռևս հավանություն են տալիս ուրիշի կողմից ասված խոսքին` չընդունելով իրենց մոտ կանգնած մարդկանց մտքերը և գաղափարները:

Ցանկանում եմ, որ ոչ ոք չկարողանա ձեզ ալիքի ուղղությամբ լողալ ստիպել, որն այնքան վտանգավոր է , որքան դժվար է դրան հակառակ լողալը……

Ինչպես ցանկացած խնդիր, այնպես էլ և այս երևույթը ունի լուծում: Յուրաքանչյուրի մոտ այն յուրովի է, սակայն կարելի ներկայացնել ընդհանուր ձևով որոշ մոտեցումներ:

• Պետք է վստահես ինքդ քեզ, նույնիսկ սխալ լինելու դեպքում հավատացած լինես, որ դա է ճիշտ այդ պահին: Դա օգնում է չընկճվել և հետևաբար ինքդ կարող ես ուղղել դա , և չգործել կրկնակի սխալ , որը կառաջարկվեն այլ անձանց կողմից: 
• Պետք է մտածել , որ դժվարությունները միայն ժամանակավոր են, և միշտ էլ ստացված արդյունքը ավելի հաճելի է: 
• Չպետք է մարդկանց ներկայացնես քո մոտեցումները և ցանկությունները, եթե նրանք հետաքրքրված չեն, այլապես հեշտությամբ ակամա դու էլ կդառնաս նրանց գաղափարների զոհը: 
• Եվ որ ամենակարևորն է , մշտական այն զգացողությունները , որ դու տարբեր ես քո մտածողությամբ, և դա ինքնին մեծ հետաքրքրություն կարող է առաջացնել ցանկացած բնագավառի մարդկանց: Հետևաբար կարող ես որոշ բաներ փոխել:

Եղե՜ք միշտ համարձակ և նպատակասլաց...

Մարիամ Նազարյան

Ուզում եմ…

Ուզում եմ քեզ ամուր գրկել և լուռ նայել աչքերիդ,

Ուզում եմ բարձրաձայն ասել հաճելի խոսքեր, բայց նախընտրում եմ լռել,

Ուզում եմ կյանքում երբեք անդառնալի չվիճենք, բայց առանց վեճի ձանձրալի կլինի,

Ուզում եմ ասել, այն ինչ մտածում եմ, բայց մի պահ մտածում եմ և ետ կանգնում ,

Ուզում եմ ասել այն ինչ զգում եմ , այն ինչ ցանկանում եմ , բայց մի բան նորից ետ է պահում,

Ուզում եմ ասել, որ կյանքիցս շատ եմ սիրում, բայց մի պահ մտածում եմ, միթե դա այդպես է, թե պահի ազդեցություն, ակնթարթային զգացում,

Ուզում եմ միասին միշտ քայլենք, վիճենք, միմյանց կատակով ծաղրենք,

Ուզում եմ երբեք չբաժանվենք, երբեք միմյանց չատենք, երբեք չզղջանք մեր անցկացրած արկածային օրերի համար,

Ուզում եմ մեր սերը գաղտնի մնա,

Ուզում եմ, որ այն իմ և քո գաղտնիքը մնա, բացահայտ, բայց իր մեջ թաքնված խոր զգացումներով, մեզ ճանաչեն միայն որպես ընկերներ,

Ուզում եմ, որ մեր ընկերությունը այլ ընկերների կորստի պատճառ չլինի, այլ նոր ընկերների ձեռքբերմանը նպաստի,

Ուզում եմ , որ մեր հոգում միշտ ջերմ շողացող արև լինի,

Ուզում եմ , որ միշտ գունագեղ, լուսավոր ճանապարհով քայլենք,

Ուզում եմ, որ խնդիրները մեզ համար աննշան թվան, որ նրանք նույնիսկ իրենց գոյության մասին հիշեցնել չտան,

Ուզում եմ, որ հասնենք հաջողության մեր մասնագիտական բնագավառներում,

Ուզում եմ, որ իմ երազանքների ընկերությունը ունենանք,

Ուզում եմ, որ նպատակների ծառը միասին կառուցենք, և հերթով այն իրականացնենք,

Ուզում եմ, որ մեր հարազատները մեզ տեսնելուց ժպտան և երբեք ամոթի զգացում չունենան,

Ուզում եմ , որ միասին աշխարհում ունենանք մեր առաջնային դերը մեզ ցանկալի ոլորտում,

Ուզում եմ , որ լավ օրինակ ծառայենք,

Ուզում եմ, որ օգնենք, մեկ սյուն ավել դնենք Հայաստանի զարթոնքի համար,

Ուզում եմ, որ կեղծիքի վերացման գործում մեր դերն ունենանք,

Ուզում եմ, որ մենք միշտ միասին լինենք…

Մարիամ Նազարյան