Ճանաչե՛ք ինքներդ Ձեզ, եղե՛ք համարձակ և նպատակասլաց

Թերևս ամենաբարդը մարդկանց ճանաչելն է: Որքան էլ մեզ թվում է, թե մենք ճանաչում ենք որևէ մեկին իրենից լավ, սակայն կյանքը հերթական անակնկալն ու հիասթափությունն է մատուցում:

Ճիշտ է, որ պետք է գնահատել մարդու դրական և լավ կողմերը, սակայն միշտ չէ, որ ստացվում է:

Հասարակությունում առկա բազմաթիվ մարդկանց մտքերի և գաղափարների հետ նույնիսկ առանց ցանկանալու ստիպված ենք առնչվել, և շատ դեպքերում էլ կարևորություն տալ: Սակայն յուրաքանչյուրի խոսքը անտեսանելի ձևով ազդում է հատկապես պատանիների հետագա քայլերի և մտածողության վրա:Եվ շարժվել ալիքին հակառակ, որն այդքան էլ հեշտ չի, ոչ բոլորին է հաջողվում:

Սակայն լրատվական մեծ աղբյուրները , այսպես ասած, իրենց գործ անում են, և մեծ ազդեցություն թողնելով անուղղակիորեն ազդում առողջ հասարակության ձևավորման վրա: Կանգնեցնել մարդկանց , իհարկե չենք կարող, բայց որոշ չափով ուղղորդել կհաջողվի թերևս բոլորին:

Ազգը կորցնելով իր դիմագիծը` աստիճանաբար կորցնում է նաև այդ կոչումը: Վատ սովորությունները հաճախ թույլ են տալիս դրանց կողքին տեսնել լավը, գեղեցիկը:Իսկ մեզնից շատերը դեռևս հավանություն են տալիս ուրիշի կողմից ասված խոսքին` չընդունելով իրենց մոտ կանգնած մարդկանց մտքերը և գաղափարները:

Ցանկանում եմ, որ ոչ ոք չկարողանա ձեզ ալիքի ուղղությամբ լողալ ստիպել, որն այնքան վտանգավոր է , որքան դժվար է դրան հակառակ լողալը……

Ինչպես ցանկացած խնդիր, այնպես էլ և այս երևույթը ունի լուծում: Յուրաքանչյուրի մոտ այն յուրովի է, սակայն կարելի ներկայացնել ընդհանուր ձևով որոշ մոտեցումներ:

• Պետք է վստահես ինքդ քեզ, նույնիսկ սխալ լինելու դեպքում հավատացած լինես, որ դա է ճիշտ այդ պահին: Դա օգնում է չընկճվել և հետևաբար ինքդ կարող ես ուղղել դա , և չգործել կրկնակի սխալ , որը կառաջարկվեն այլ անձանց կողմից: 
• Պետք է մտածել , որ դժվարությունները միայն ժամանակավոր են, և միշտ էլ ստացված արդյունքը ավելի հաճելի է: 
• Չպետք է մարդկանց ներկայացնես քո մոտեցումները և ցանկությունները, եթե նրանք հետաքրքրված չեն, այլապես հեշտությամբ ակամա դու էլ կդառնաս նրանց գաղափարների զոհը: 
• Եվ որ ամենակարևորն է , մշտական այն զգացողությունները , որ դու տարբեր ես քո մտածողությամբ, և դա ինքնին մեծ հետաքրքրություն կարող է առաջացնել ցանկացած բնագավառի մարդկանց: Հետևաբար կարող ես որոշ բաներ փոխել:

Եղե՜ք միշտ համարձակ և նպատակասլաց...

Մարիամ Նազարյան

Ուզում եմ…

Ուզում եմ քեզ ամուր գրկել և լուռ նայել աչքերիդ,

Ուզում եմ բարձրաձայն ասել հաճելի խոսքեր, բայց նախընտրում եմ լռել,

Ուզում եմ կյանքում երբեք անդառնալի չվիճենք, բայց առանց վեճի ձանձրալի կլինի,

Ուզում եմ ասել, այն ինչ մտածում եմ, բայց մի պահ մտածում եմ և ետ կանգնում ,

Ուզում եմ ասել այն ինչ զգում եմ , այն ինչ ցանկանում եմ , բայց մի բան նորից ետ է պահում,

Ուզում եմ ասել, որ կյանքիցս շատ եմ սիրում, բայց մի պահ մտածում եմ, միթե դա այդպես է, թե պահի ազդեցություն, ակնթարթային զգացում,

Ուզում եմ միասին միշտ քայլենք, վիճենք, միմյանց կատակով ծաղրենք,

Ուզում եմ երբեք չբաժանվենք, երբեք միմյանց չատենք, երբեք չզղջանք մեր անցկացրած արկածային օրերի համար,

Ուզում եմ մեր սերը գաղտնի մնա,

Ուզում եմ, որ այն իմ և քո գաղտնիքը մնա, բացահայտ, բայց իր մեջ թաքնված խոր զգացումներով, մեզ ճանաչեն միայն որպես ընկերներ,

Ուզում եմ, որ մեր ընկերությունը այլ ընկերների կորստի պատճառ չլինի, այլ նոր ընկերների ձեռքբերմանը նպաստի,

Ուզում եմ , որ մեր հոգում միշտ ջերմ շողացող արև լինի,

Ուզում եմ , որ միշտ գունագեղ, լուսավոր ճանապարհով քայլենք,

Ուզում եմ, որ խնդիրները մեզ համար աննշան թվան, որ նրանք նույնիսկ իրենց գոյության մասին հիշեցնել չտան,

Ուզում եմ, որ հասնենք հաջողության մեր մասնագիտական բնագավառներում,

Ուզում եմ, որ իմ երազանքների ընկերությունը ունենանք,

Ուզում եմ, որ նպատակների ծառը միասին կառուցենք, և հերթով այն իրականացնենք,

Ուզում եմ, որ մեր հարազատները մեզ տեսնելուց ժպտան և երբեք ամոթի զգացում չունենան,

Ուզում եմ , որ միասին աշխարհում ունենանք մեր առաջնային դերը մեզ ցանկալի ոլորտում,

Ուզում եմ , որ լավ օրինակ ծառայենք,

Ուզում եմ, որ օգնենք, մեկ սյուն ավել դնենք Հայաստանի զարթոնքի համար,

Ուզում եմ, որ կեղծիքի վերացման գործում մեր դերն ունենանք,

Ուզում եմ, որ մենք միշտ միասին լինենք…

Մարիամ Նազարյան

Հետաքրքիր է, եթե բոլորդ մի պահ մտածեք այս մասին...

Երբ ցանկանում ես նկարագրել ընկերներիցդ մեկին, երևի նկատած կլինեք, որ դուք  ներկայացնում եք այն գծերը, որոնք տեսել եք, իսկ դուք ի"նչն եք տեսնում, այն ինչ ձեր մեջ կա, այն ինչ ձեր <ես>-ի ծառում գուցե եղել է կամ հիմա էլ դեռ կա. այն գծերը, այն հատկանիշները, ինչպիսին դուք եղել եք, կամ դեռ այդպիսին եք կամ ցանկանում եք այդպիսին լինել:

Երբ մտածում ենք, որ մեր ընկերը այս պահին այսպես է մտածում, ինչու" ենք այդքան համոզված. մի պարզ պատճառով, քանի որ մենք այդպես կմտածեինք. դժվար այնքան լավ ճանաչեք ձեր դիմացինին, որ մտքերը կարդաք: Դե հնարավոր է, բայց հազվադեպ, քանի որ դուք ինքներդ ձեզ էլ լավ չեք ճանաչում:

Այ տեսեք, երբ կարդում եք <Փոքրիկ իշխանը>  /գրեթե ամեն օր հիշում եմ նրա էջերի համարյա բոլոր տողերը. գիրք, որը պետք է կարդա յուրաքանչյուրը, և անընդհատ/, խոսվում է այն մասին, որ ամեն օր պետք է ձեր միջից մաքրեք մոլախոտերը, այն է նախանձը, չարը, այն, ինչը ձեզ շեղում է լավ լինելու ճանապարհից: Իսկ մեզնից քանիսն են երեկոյան  կամ առավոտյան մտածում, թե իրենց մեջ  նախանձ ու վատ տրամադրվածություն նորից առաջացել է թե ոչ: Իսկ եթե թողեք այդ ամենը, նրանք կաճեն, կմեծանան և խոր արմատներ կգցեն...

Երբեմն շատ վեր ենք բարձրանում և հասնում մեր <ես>-ի ծառի գագաթին, և բոլորին այդտեղից դիտում: Երբ վերևից նայում ես, միայն քեզ ես տեսնում ու քո <ես>-ը: Այս դեպքում կորում է դիմացինին լսելու կարողությունը: Հաստատվում է եսասիրությունն ու մեծամտությունը: Բոլոր դեպքերում տարաձայնությունները մեր ցանկությունների, դիմացինի կարծիքի և <ես>-ի միջև անվերջ են: Ինչևէ, չի կարելի անընդհատ ասել ես ես ես... 

Երբ չես նկատում շրջապատիդ, երբ միմիայն քեզ ես տեսնում ամենուրեք, մեծամտությունը համակում է քեզ, պետք է զգույշ լինել... միայնությունը կարող է ճակատագրական լինել...

Շատ հետաքրքիր է Փոքրիկ Իշխանի մտերմություն հաստատելու գաղափարը և առաջարկված մեթոդը: Կարծում եմ բոլորդ եք կարդացել և կարիք չկա մեկ անգամ ևս պատմելու: 

Կարևորն այն է, որ այն շատ արդիական է բոլոր ժամանակներում, բոլոր տարիքային խմբերում: Երբ օգնում ես ընկերոջդ, երբ սխալվում է ինքը, հեռանալու փոխարեն մնում ես կողքին, երբ շրջապատումդ ջերմության պակաս չի զգացվում, չեմ կարծում քեզ հետ համակարծիքների և աջակիցների թիվը ավելանալու տեղը պակասի...

Հ. Գ. փորձեք օգնել բոլորին ձեր հնարավորությունների սահմաններում... և մտածեք ձեր <ես>-ի գոյության մասին... :)