Հայաստանում առկա խնդիրները

Հայաստանում առկա խնդիրները ամենատարբեր բնույթի են, և հաճախ անլուծելի են թվում, սակայն կփորձենք առաջարկել այդ խնդիրների համար լուծումներ:

Ամենաառաջին և կարևոր խնդիրը ՀՀ աշխատաշուկան է: Եվ երկրորդը, որը բխում է առաջինից, երիտասարդների ուժերը օգտագործելու, չվարձատրելու և այլն, որի հիմնական պատճառը ոչ ֆորմալ տնտեսությունների առկայությունն է:

Աշխատանքի շուկայում խնդիրները շատ են: Գիտենք, որ տարիներ շարունակ, գնալով էլ ավելի է մեծանում <ուղեղների հոսք> շարժումը՝ Հայաստանից դեպի արտասահմանյան երկրներ: Եվ քանի դեռ կա այսպիսի երևույթ, ակնհայտ է, որ աշխատաշուկան կորցնում է իր լավագույն աշխատանք առաջարկողներին:

Ես կարող եմ ասել <գիտելիք> կապիտալի արտահոսք ունենք...

Հայաստանում ընկերությունները պատկանում են մի քանի անձանց, գործում են հիանալի օրենքներ, որոնք միայն մեզ համար են գործում, չկան միջազգային ստանդարտներին համապատասխանող ընկերություններ, կամ շատ քիչ են:

Ինչ վերաբերվում է ոչ ֆորմալ տնտեսություններին, ապա շատ երկրներում առկա է այս խնդիրը: Շատերն ասում են, որ այն բացասական երևույթ է, շատերը՝ հակառակը: 

Մի քանի տնտեսագետներ ասում են, որ դա օգուտ է տվյալ պետությանը, քանի որ եթե նա գրանցի իր գործունեությունը, շահույթ չի ունենա, և այն այլևս չի գործի, իսկ դա վնաս է և՛ աշխատողին, և՛ տնօրենին: 

Շատերը այլ կարծիքի են՝ ոչ ֆորմալ տնտեսությունները լուրջ վնաս են հասցնում պետությանը՝ պետբյուջեին:

Իմ առաջարկը ընկերությունների մասով այն է, որ յուրաքանչյուր ընկերություն, լինի մեծ թե փոքր, պետք է ունենա իրեն հատուկ և բնորոշ դիզայն, աշխատողների համար նախատեսված հատուկ հագուստներ՝ ընկերության լոգոներով: Ճիշտ է, գուցե այս ամենը լրացուցիչ ծախսերի հետ է կապված, այնուամենայնիվ շատ հաճելի է և միաժամանակ ճիշտ մարքեթինգային քայլ է: Ճապոնիայի մարքեթինգային ռազմավարությունը կցանկանայի, որ Հայաստանում էլ կիրառվեր...

Իսկ գրանցված աշխատող լինել թե չգրանցված, դա յուրաքանչյուր անհատի որոշումն է, ինքը պետք է գիտակցի այդ ամենի առավելություններն ու թերությունները...

Հ. Գ. Չգրանցված աշխատելը նաև մարդու ոչ տեղեկացվածությունից է գալիս... :) ինչ էլ լինի պահանջեք, որ ձեզ գրանցեն

Մարիամ Նազարյան

Ուզում եմ…

Ուզում եմ քեզ ամուր գրկել և լուռ նայել աչքերիդ,

Ուզում եմ բարձրաձայն ասել հաճելի խոսքեր, բայց նախընտրում եմ լռել,

Ուզում եմ կյանքում երբեք անդառնալի չվիճենք, բայց առանց վեճի ձանձրալի կլինի,

Ուզում եմ ասել, այն ինչ մտածում եմ, բայց մի պահ մտածում եմ և ետ կանգնում ,

Ուզում եմ ասել այն ինչ զգում եմ , այն ինչ ցանկանում եմ , բայց մի բան նորից ետ է պահում,

Ուզում եմ ասել, որ կյանքիցս շատ եմ սիրում, բայց մի պահ մտածում եմ, միթե դա այդպես է, թե պահի ազդեցություն, ակնթարթային զգացում,

Ուզում եմ միասին միշտ քայլենք, վիճենք, միմյանց կատակով ծաղրենք,

Ուզում եմ երբեք չբաժանվենք, երբեք միմյանց չատենք, երբեք չզղջանք մեր անցկացրած արկածային օրերի համար,

Ուզում եմ մեր սերը գաղտնի մնա,

Ուզում եմ, որ այն իմ և քո գաղտնիքը մնա, բացահայտ, բայց իր մեջ թաքնված խոր զգացումներով, մեզ ճանաչեն միայն որպես ընկերներ,

Ուզում եմ, որ մեր ընկերությունը այլ ընկերների կորստի պատճառ չլինի, այլ նոր ընկերների ձեռքբերմանը նպաստի,

Ուզում եմ , որ մեր հոգում միշտ ջերմ շողացող արև լինի,

Ուզում եմ , որ միշտ գունագեղ, լուսավոր ճանապարհով քայլենք,

Ուզում եմ, որ խնդիրները մեզ համար աննշան թվան, որ նրանք նույնիսկ իրենց գոյության մասին հիշեցնել չտան,

Ուզում եմ, որ հասնենք հաջողության մեր մասնագիտական բնագավառներում,

Ուզում եմ, որ իմ երազանքների ընկերությունը ունենանք,

Ուզում եմ, որ նպատակների ծառը միասին կառուցենք, և հերթով այն իրականացնենք,

Ուզում եմ, որ մեր հարազատները մեզ տեսնելուց ժպտան և երբեք ամոթի զգացում չունենան,

Ուզում եմ , որ միասին աշխարհում ունենանք մեր առաջնային դերը մեզ ցանկալի ոլորտում,

Ուզում եմ , որ լավ օրինակ ծառայենք,

Ուզում եմ, որ օգնենք, մեկ սյուն ավել դնենք Հայաստանի զարթոնքի համար,

Ուզում եմ, որ կեղծիքի վերացման գործում մեր դերն ունենանք,

Ուզում եմ, որ մենք միշտ միասին լինենք…

Մարիամ Նազարյան