Քննարկում. Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթե – Երիտասարդ Վերթերի տառապանքները

Գրքասերների ակումբը վերսկսել է իր քննարկումները

Այս տարվա առաջին քննարկումը կլինի Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթեի "Երիտասարդ Վերթերի տառապանքները" ստեղծագործությունը:

Սիրով հրավիրում ենք բոլորին քննարկմանը, որը տեղի կունենա հունվարի 30-ին /հինգշաբթի/, ժամը 19:30-ին, Հանրապետության 37 հասցեում /մուտքը՝ Մելիք Ադամյան փողոցից, Հովնանյան հիմնադրամ, 2-րդ հարկ/:

Ոչինչ մարդուն այնքան կարևոր չի դարձնում, որքան սերը:      

Գրքասերների ակումբ

Մարիամ Նազարյան

Երբ միակ շփվելու ձևը հեռախոսն է կամ համացանցը...

Միայն ձայնն ես լսում, լավագույն դեպքում տեսնում:

Այս ամենից սարսափելի բան լինել չի կարող...

Գիտակցում ես, որ Հայաստանում ես, բայց ինչի՞ հենց մենք պետք է ապրենք հարյուրավոր կիլոմետրեր հեռու: Ամենադաժանը՝ երբեք իրար չտեսնենք, բայց ճանաչենք ու խոսենք, միայն այդ միտքը կարող է սպանել մարդուն:

Պետությունը ուժեղ է համարվում, երբ նրանում կան կայուն, մեծ ու ուժեղ ընտանիքներ, համայնքներ, մարզեր...

Հայաստանում ճիշտ հակառակն է, արթնանում ես ամեն առավոտյան և հասկանում են, որ դու բոլորովին մենակ ես, որ կարող ես շփվել միայն հեռախոսով կամ համացանցով, որ անցյալում մնացին այն օրերը, երբ բոլոր եղբայրներդ ու բարեկամներդ կողքիդ էին, և երբեք չեն գա այդ օրերը:

Շատերը Եվրոպայում, Ամերիկայում են ծնվել, չտեսնելով ճանաչում ես, խոսում ու հասկանում, որ երբեք չեն գա մշտական, ոչ էլ դու կգնաս, ու հավիտյան դատապարտված ես միայնակ պայքարելու Հայաստանում արդեն ոչ թե թշնամիներիդ, այլ օրենքների դեմ, քանի որ ոչ թշնամի է մնացել, ոչ բարեկամ, ներկա պահին բոլորիս նեղություն տվողը պետությունն է իր նորանոր օրենքներով:

Հետաքրքիր է, բոլորս ինչ-որ բանի ենք սպասում, բայց ոչ ոք չի համախմբվում մի գաղափարի շուրջ և ոչինչ չի անում..... ինչքան կարելի է...

Մարիամ Նազարյան

Ամեն ինչ սկսվեց շատ անսպասելի

Ամեն ինչ սկսվեց շատ անսպասելի, ընդամենը մեկ ուղարկված նյութից, ինչի համար շատ շնորհակալ եմ Հրաչյա Մանուկյանին, ով հանդիսանում է հաջողության բլոգի, ինչպես նաև https://www.truthly.me/ - ասե՛ք ինձ ճշմարտությունը, սոցիալական կայքի հեղինակը:

Ստանալով ինձ համար շատ կարևոր և դրական արձագանքներ իմ առաջին նյութի վերաբերյալ, այն կրեց շարունակական բնույթ: http://success.am/author/mariam_nazaryan/ 

Որոշ ժամանակ անց որոշեցի փոխել մասնագիտությունս, սկսեցի լրագրություն ուսումնասիրել, սովորել, այնուամենայնիվ որոշեցի դառնալ տնտեսագետ-լրագրող՝ համադրելով արդեն առկա մասնագիտությունը նորի հետ: Ինչ խոսք, լուրջ տնտեսագետ-լրագրող լինելու մասին վաղ է խոսելը, մինչ այդ հարկավոր է շատ սովորել...

Հաջողության բլոգը որոշ ժամանակ անց փոխեց իր ֆորմատը. շարունակեցի մնալ հաջողության բլոգի մշտական ընթերցողը, իսկ գործարար մարդկանց խորհուրդ կտամ հետևել նաև բիզնես գաղտնիքներ բլոգի նյութերին :)

Այնուհետև ես սկսեցի աշխատել Love.am ամսագրի էլեկտրոնային պարբերականի հետ, որից հետո ընկերներիս օգնությամբ և խորհուրդներով բացեցինք մեր բլոգը - Սպասված:

Սպասված - տարօրինակ է հնչում, պարզապես այլ տարբերակ չկար, դոմենի խնդիր կար, ի վերջո, այդքան էլ վատ չէ :)

"Արի տուն" ծրագրի շրջանակներում աշխատելու ժամանակ հասկացա որքան սովորելու և աշխատելու կարիք կա լրագրության բնագավառում:

Եվ լսելով իմ ամենասիրելի դասախոսի /դիպլոմային աշխատանքի ղեկավար/՝ Մարիամ Բաբայանի խորհուրդը, կաշխատեմ դառնալ լավ տնտեսագետ-լրագրող:

Շնորհակալ եմ բոլորին ինձ աջակցելու, մեր փոքրիկ, բայց ջերմ թիմի բոլոր անդամներին, իմ բոլոր ընկերներին, ծանոթներին՝ մեզ հետևելու և բազմիցս աջակցելու համար, ձեր բոլորի շնորհիվ է, որ մեր աշխատանքները դեռ շարունակվում են:

ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԵՄ








Մարիամ Նազարյան