Ընկերությունը այն դեպքում է լինում, երբ միմյանցից որոշ բան կարող եք սովորել, երբ միմյանցից տարբերվում եք, երբեմն նախանձում և ձգտում հասնել միմյանց հաջողություններին, այլապես այն ընկերություն չի համարվի:
Լավ ընկերները երջանկություն են, այդ առումով ես ինձ երջանիկ եմ համարում: Հաճախ ես կորցնում նրանց, բայց հենց նույն վայրկյանին հայտնվում է նոր ընկեր, անկախ մեր կամքից: Անհնար է առանց նրանց: Աղջիկները կհամաձայնեն ինձ հետ, մենք բաժանում ենք մեր ընկերներին մի քանի խմբի.
- Նրանք, ում հետ մենք անում ենք ամեն ինչ . և՛ դաս, և՛ բամբասանք, և՛ գնումներ, և՛ այլն,
- Նրանք, ում հետ միայն դասերից, գրականությունից, աշխատանքից ենք խոսում,
- Նրանք, ում հետ պատրաստ ենք ծայրահեղ քայլերի,
- Նրանք, ում շատ ենք սիրում , ամեն օր մտածում և ոչ հաճախ խոսում,
- Նրանք, ում հետ անցկացնում ենք մեր կյանքի մեծ մասը, պատրաստ ենք ամեն ինչի:
Հետևաբար ազդեցությունն էլ իր հերթին լինում է և՛ դրական, և՛ բացասական:
Բայց, ինչպես ասում են, խելացին իրենից առավել խելացիների հետ է շփվում ավելի խելացի դառնալու համար:
Խելացի բոլորս ենք մեզ համարում, և իսկապես, անխելք մարդ չկա, պարզապես ընդհանուրի մեջ մի փոքր ավելի խելացի և շատ խելացի են լինում:
Եղե՛ք ընկերասեր, դրա մեջ վատ բան չկա, ինչքան շատ ընկերներ, այնքան շատ գաղափարներ, հետաքրքիր մտքեր… :
Միայն թե իսկական և լավ ընկերները երկուսից ոչ ավել են լինում:
Ինչպես ասում են մեկ ընկերը լավ է, երկուսը` արդեն բավական է, երրորդը` արդեն ճոխություն է:
Հաստատ ցանկացած ընկերոջից կարելի է առնվազն մեկ լավ բան սովորել, չէ՞ որ ցանկացած մարդ բացի վատ կողմերից, նաև շատ դրականն ու ոգեշնչողն ունի:
Ընկերներն իմ կյանքում շատ մեծ դեր են խաղում, ինքս էլ չգիտեմ դա լավ է թե վատ: Բայց ես չեմ դժգոհում, մեկը մյուսին լրացնելով, օգնում են հասկանալ ամեն մեկին: Անհնար է պատկերացնել իմ մեկ օրը առանց նրանց:
ԵՍ ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՁԵԶ……… :)
Մարիամ Նազարյան
