Ջուլիե~տա... Մեզնից ոչ ոք չէր էլ կարող պատկերացնել, որ մեր կողքին չի լինի բոլորի լավագույն ընկերը, խորհրդատուն, ամենակարող մայրիկը, անչափ անհանգստացող և իր թոռնիկների համար աշխարհի ամենախելացի տատիկը...
Բոլորի համար է դժվար. աշխատանքային ընկերները, հարևանները, զարմիկները չեն կարողանում հաշտվել այն մտքի հետ, որ իրենց կողքին չէ նրանց լավագույն զրուցակիցը, իրենց ջերմ և եռանդով լի ընկերը...
Բայց նա միշտ մեր հոգում է, նրա խոսքերը, խորհուրդները, ձայնը միշտ կմնան մեր հոգում, նա մեր կողքին է, պարզապես ֆիզիկապես այժմ անհնար է դարձել նրա ներկայությունը...
Իր աշխատանքային ողջ գործընթացի տարիներին երբեք չի թերացել. կարևոր գործերը միայն իրեն են վստահել:
Իր կյանքի անցած ուղին միայն լավ օրիինակ կարող է լինել բոլորիս համար:
Ապրենք նրա նման, նրա օրինակով, մխիթարվենք Աստծով` հավատալով, որ հոգին, իրոք, անմահ է և Ջուլիետա հայուհու հոգին արդեն երկնային մաքու~ր, մաքու~ր բարձրունքներում է...
Մարիամ Նազարյան
Մարիամ Նազարյան
