Կյանքը բաղկացած է մի քանի փուլերից՝ մասնավորապես, ներդրումներից, ակնկալվող արդյունքները տեսնելուց, ամենակարևորը նպատակների իրականացումից:
Մինչ սովորում ես, ապրում ես անհոգ կյանքով, մտածելով միայն լավ ժամանակ անցկացնելու, գիտելիքներ ձեռք բերելու, մաքսիմալ կրթված լինելու մասին:
Եվ ներդրված գիտելիքները երկար չեն կարող սպասել, որպեսզի տեսնեն արդյունքը: Ավարտելուց հետո փորձում ես ներդրածդ ետ ստանալ, թեկուզ մի փոքր մասով, որպեսզի զգաս, որ տարիները զուր չեն անցել, ժամանակը անտեղի չես վատնել, նաև աննպատակ չեն եղել ծախսված գումարները:
Փորձելով ետ ստանալ ներդրվածը՝ ստիպված ես անցնել երկար, բարդ, սկզբում պարզ և կարճ թվացող ճանապարհով, որը իրականանում քո կառուցած նպատակին հասնելու աստիճանն է:
Սկզբում վստահ ես քայլում, քանի որ անհրաժեշտ տեղեկությունը բացակայում է, այնուհետև վհատվում և ետ ես քաշվում: Բայց պետք չէ մտածել ժամանակի մասին, պլաններ կազմել, քանի որ եթե այլ ձևով ամեն ինչ ընթանա, հուսահատությունը անխուսափելի է:
Բոլորն են ձգտում դեպի իրականն ու կանխատեսելին, մաքսիմալ բավարարվածության զգացողությանը, բայց ամեն տարիք տալիս է իր մոտեցման և հասկանալու ձևերը:
Այնպես որ հուսահատությունը հիմարություն կլինի:
Կողմնորոշվել քեզ առաջարկվող գրավիչ ծրագրերի մեջ, չեմ կարծում ավելի դժվար իրողության հանդիպեք: Բայց ինչպես ցանկացած խնդիր, տվյալ
դեպքում էլ գտնվում է օպտիմալ լուծումը:
Կարծում եմ առիթ չի լինի Ձեզ նահանջելու, վհատվելու, հուսահատվելու, բոլորդ կընթանաք Ձեր երազանքին ընդառաջ:
Բարի գալուստ դեպի նոր մի աշխարհ … 
Մարիամ Նազարյան
